Zoekmachine
Ik zou het duizend keer zeggen!
Overkomt het jou ook wel eens dat je onmiddellijke geheugen je in de steek laat?
Je weet niet meer waar je iets gelegd hebt; je kunt niet op de naam komen van iemand die je vrij goed kent; je vergeet de verjaardag van je partner, of je huwelijksdatum! Misschien is dit laatste voorbeeld toch van een andere orde.
Onlangs zei ik in een bezinningsmoment dat God ons nooit vergeet, ja, ons kent zoals niemand anders (en ons daarom allicht ook graag ziet).
Na de vergadering opperde iemand:
Hoe kan God ons zo diep kennen? Allé, wij zijn nu met meer dan 6 miljard op de wereld.
En wij mensen vergeten soms al de naam van onze buur of van de bediende in hetzelfde bureel op het werk. Meer nog, wij weten soms na vele jaren alleen enkele oppervlakkigheden over elkaar.
Hoe leg ik dat nu uit? vroeg ik mij af. Je kan van iets bijzonder sterk overtuigd zijn, voelen dat het klopt, maar met je mond vol tanden staan als je het voor iemand anders inzichtelijk wil maken. Ik hield het toen maar bij het gevoel, de innerlijke overtuiging.
Een paar dagen later zat ik te googelen op zoek naar gegevens over een kunstenaar. Tientallen hits kwamen op het scherm. En plots als in een flits vond ik een mooi beeld om over God te spreken als iemand die ons kent.
Misschien is God wel een oneindige zoekmachine, overwoog ik.
Dat Hij de zoekende is, wist ik reeds uit het evangelie. Dat het mogelijk is dat Hij iedereen zoekt, maakte Google me duidelijk.
We kunnen er wat van leren! Zoeken we nog wat verloren is in onszelf? Zoeken we nog wie verloren is (of verdwaald) in onze omgeving? En nu we toch aan het zoeken zijn: zoeken we nog naar solidaire oplossingen voor de armsten in onze samenleving?
Over het boek en de auteur
André Quintelier is priester van het bisdom Gent en sedert 1995 verbondelijk pastor van de Christelijke Arbeidersbeweging ACW, nu beweging.net, en deeltakken in het Verbond Gent-Eeklo. In die hoedanigheid schreef hij honderden bezinningen en spirituele cursiefjes.
In Alleen maar een sjaal bundelt hij de sterkste teksten die de tijd overstijgen. In eenvoudige woorden staat hij even stil bij een feest, een voorval, een flard van een gesprek, een bezorgdheid over de samenleving, een vraag of een uitdaging. Geen grote traktaten of complexe redeneringen dus. Enkel wat woorden als een sjaal voor als het koud is of om te draperen, als bescheiden touch bij de kleding van elke dag.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.