Sien Callebaut • Mijn vriend en ik waren op reis in het Duitse Monschau toen we voor het eerst mijmerden over mogelijke namen voor ons toekomstig zoontje. We waren net een kaarsje gaan branden in een mooi kapelletje met als wens: Dat alles goed mag verlopen met de zwangerschap.
We installeerden ons op een zonnig terras en schreven op een bierkaartje namen die we mooi vonden. Oscar, Arthur, Emiel en Sem passeerden de revue. Terug thuis merkten we dat vooral alle variaties van Emiel steeds weer opdoken. We twijfelden nog tussen de variaties Mil en Miel, en zochten de betekenis van de naam op.
De naam is afgeleid van het Grieks en betekent: ‘vriendelijk’ of ‘beschermer’.
We herkenden onze eigen karakters een beetje in deze betekenissen. We kozen voor de zachte klank in Miel.
Het is best wel grappig, want Miel lacht bijna constant en heeft heel vrolijke ogen waardoor heel wat mensen opmerken: Oh, zo’n vriendelijke jongen! We hopen dus dat we via zijn naam deze eigenschap zeker hebben meegegeven.
Toen ik een maand of zeven zwanger was en ons geboortekaartje vorm kreeg, begonnen we na te denken over het al dan niet geven van een tweede (en derde) naam. Het werd uiteindelijk ‘Lucas Marc’. Die namen verwijzen allereerst naar de twee grootvaders. Luc is de papa van mijn vriend, Marc is mijn vake. We vonden het symbolisch een mooi gebaar om hen zo extra te verbinden met Miel, maar ik ben ook wel blij met de verwijzing naar de twee evangelisten.
Lucas is mijn favoriete evangelist, omdat hij heel duidelijk de nadruk legt op hoe Jezus opkwam voor de armen en zwakken in de marge van de maatschappij.
Ondertussen is Miel 9 maand en bruist hij van energie en speelsheid. In navolging van ons kaarsje in Monschau branden we nog dagelijks kaarsjes dat Miel zijn levensblijheid mag behouden, want daar heeft iedereen echt wel nood aan, hé, blije mensen?!
Kerknets namenalfabet
Wil je ook het verhaal van de naamkeuze van je kind delen? Stuur een mail naar de redactie!
