Toen Bram de wereld rondreisde, merkte hij hoe moeilijk zijn naam in het buitenland uit te spreken was. Hij liet zich dan maar Noa noemen, dat bekt zo lekker. Loes en Bram wisten dan ook al lang voor ze aan kinderen dachten, welke naam er bovenaan hun lijstje zou komen.
Maar toen het zover was, bleek de naam al zo vaak in gebruik dat ze het toch over een andere boeg gooiden. ‘Wat denk je van Jona?,’ vroeg ik aan Bram. Wellicht had ik die dag in mijn godsdienstklasje het verhaal weer eens verteld, van die weerspannige profeet die opgeslokt wordt door een walvis.
Ik hou van de boodschap van het verhaal: God laat niemand in de steek en geeft mensen altijd een nieuwe kans.
Jona, ja, dat heeft diezelfde open klanken als Noa. Dat werd het!
Een paar jaar later waren Loes en Bram opnieuw in verwachting van een jongetje. Onder de hete zon van Rock Werchter zochten ze beschutting onder een boom (die gelukkig niet verdorde zoals in het verhaal van Jona!) en te fantaseren over de naam. Wat zou er bij Jona passen? Misschien opnieuw een Bijbelse naam?
Opeens draaiden we ons gelijktijdig naar elkaar om en zeiden: ‘Wat denk je van Elia?’ De vraag moest dus zelfs niet beantwoord worden!
Op het geboortekaartje schreven Loes en Bram een korte levensgeschiedenis van de profeet Elia, die op het einde van zijn leven met een koets naar de hemel vloog. Uit dit verhaal spreekt de hoop op hij ooit zal weerkeren om de komst van de Messias en de voleinding van de wereld aan te kondigen.
Kerknets namenalfabet
Wil je ook iets delen over de naamkeuze van je kind? Stuur een mail naar de redactie. We proberen het hele alfabet te vormen met namen uit onder meer de christelijke traditie.
