251 na Christus. Zeven broers worden op bevel van de Romeinse keizer Decius in een grot bij Efeze ingemetseld omdat ze hun geloof niet willen afzweren. Je denkt dat ze daar sterven van de honger? Niets is minder waar. Bijna twee eeuwen later wordt de grot ontdekt en wie komen er fris en vrolijk uit? De zegevierende zeven!
En wat nog meer is: ze dragen nu een aureool. Zelf zijn de zeven nog het meest verwonderd. Ze dachten een nachtje te hebben geslapen. Ondertussen heerst er godsdienstvrijheid. De broers leven (en slapen) nog lustig verder en worden rond het jaar 500 als martelaars aan de heiligenkalender toegevoegd. (Na het Tweede Vaticaans Concilie worden ze er weer afgehaald wegens een te grote historische onzekerheid.)
De legende komt niet alleen in de christelijke traditie voor. Wellicht dateert ze van voorchristelijke tijden. In ieder geval dook ze in bovenstaande versie op in een preek van bisschop Stephanos van Efese in bij de ontdekking van goed bewaarde (dode) lichamen in een grot in de buurt. De bisschop gaf met het verhaal kleur aan zijn visie op het hiernamaals.
Maar ook in de Koran (Soera 18, De spelonk) staat er een heel gelijkaardig verhaal met als levensles: de Dag des Oordeels bestaat, je leven kan in een zucht voorbij zijn. Vergeet nooit ‘als God het wil’ toe te voegen aan je beloftes of afspraken.
Het was de Franse islamkenner Louis Massignon (1883-1962) die in 1954 de overeenkomsten in de christelijke en islamitische traditie ontdekte rond dit verhaal.
Volgens een artikel uit 1878, destijds gepubliceerd in een Frans wetenschappelijk tijdschrift, was een kerkje in de gemeente Le Vieux Marché in Côtes-d'Armor niet gewijd aan de zeven heilige stichters van Bretagne, maar wel aan de zevenslapers van Efeze. Massignon nam die stelling over en maakte van het kerkje een interreligieuze bedevaartplaats.
Interreligieuze pelgrimstocht in Bretons gehucht
In 1954 hield Massignon voor de eerste keer een pelgrimstocht met moslims en christenen naar het kerkje in het gehucht Sept-Saints van Le Vieux Marché.
De bedevaart staat in het teken van een interreligieus ‘pardon’, wederzijdse vergeving en verzoening.
Tot op vandaag gaat jaarlijks deze bijzondere bedevaart uit, telkens in het vierde weekend van juli. Ze begint op zaterdag met een staptocht. Verder zijn er conferenties en vieringen, in het bijzonder de viering van het pardon op zondagochtend, gevolgd door een processie naar de fontein, waar een islamitische ceremonie plaatsvindt.
Tekst gaat verder onder het filmpje.