Een boek, een film, een webartikel... – jezuïet en gevangenisaalmoezenier Leo De Weerdt vertelt wat hem heeft getroffen, en waarom.
Een citaat van Emmanuel Godo
‘Halverwege ons levenspad realiseren we dat het leven de weg is van de vervulling van onze ziel. Een bedevaart naar de Liefde die onze ziel ontplooit en doet bewegen. De tijd is niet langer een opeenvolging van discontinue momenten, een reeks gebeurtenissen die in toeval en noodzaak vervallen of een race naar de leegte. Maar de tijd wordt een zoektocht en een verovering. Een werk van opheldering.
Wat we beleven heeft alleen nog maar zin in het licht van deze verinnerlijkte tijd.
We zijn als die rivieren waarover de Bijbel spreekt, die terugkeren naar hun bron. Wat we zagen als een degradatie, een verlies van energie, een onvermijdelijke vermindering van ons leven, is slechts het proces waarmee het terugkeert naar zijn oorsprong.
Dood, waar is je overwinning?
De dood is niet langer dat hakmes dat de dynamiek van ons leven door kapt: het is het licht dat uit de camera van de fotograaf schiet om het portret van onze ziel te tekenen. De lichtflits is de vreugde…'
• Uit ‘Mais quel visage à ta joie?’, Editions Salvator, 2019. Emmanuel Godo (°1965) is een Franse spirituele dichter en schrijver.
De 7 hoofdzonden in de gevangenis
Leo De Weerdt: ‘Onlangs vernam ik dat de befaamde (vanwege zijn slechte conditie) gevangenis van Les Baumettes in Marseille op zijn hoge muren verrassende reliëfs heeft. Verschillende sculpturen uit 1938 gemaakt door de kunstenaar Antoine Sartorio die de zeven hoofdzonden voorstellen! In art deco-stijl tonen deze allegorieën respectievelijk
de woede die met een mes gewapend is en zijn daad voorbereidt
de luiheid die zich in zichzelf terugtrekt
de gierigheid die alleen maar denkt aan het behoud van zijn goud
de hebzucht die wordt vertegenwoordigd door een dronkaard die op zijn fles is gevallen
de trots die in een spiegel naast een pauw (symbool van ijdelheid) kijkt
de afgunst die zijn nagels bijt, en ten slotte
de lust (van Eva) die aarzelt om de vruchten van de zonde te plukken.
Als de invloed van religie en geloof in de gevangeniswereld tot op vandaag zo groot is, dan is dat niet alleen omdat het hele gedachtengoed van straf en boetedoening een thema is dat we gemeen hebben. Maar ook vanwege de plaats dat rechtspraak en opsluiting innemen in de Bijbelse literatuur. En daarnaast is er uiteraard de eeuwen oude traditie in de Rooms-Katholieke Kerk van de morele en pastorale hulp aan de gevangenen door de uitoefening van de christelijke liefde.’
Een bedenking over reizen
‘Wat is het hoogste doel van de reiziger?
Het hoogste doel van de reiziger is om geen aandacht te besteden aan waar hij naar toe gaat.
Het hoogste doel van diegene die mediteert, is om niet langer te weten wat hij overweegt. Elk voorwerp, elk geschikte tijd is een kans om te reizen en om te overwegen.’
• Lao Zi, Chinese filosoof uit 6de à 4ed eeuw v.C., ligt mee aan de basis van het taoïsme