Als kind was Filips al enorm bezig met dieren. Hij is nu eenmaal het soort mens dat uitstekend met beestjes kan communiceren. Vooral dan de zogenaamd zwakkere soorten, de prooidieren. Gelukkig houdt zijn vrouw evenveel van dieren, al kan zij dan weer net zo goed overweg met honden. Samen houden ze er een miniboerderij op na in het diepe Limburg.
Als Filips één dier mag uitkiezen om iets over te vertellen, dan is het wel Blue. Hoe die in de tuin terechtkwam, is nog altijd een wonder.
Het is een miraculeus verhaal, steekt Filips van wal. Op een dag ga ik met de zak wortels en witloof naar de konijnen. Ik zie keuteltjes van een ongewoon klein formaat. Enkele dagen later vind ik een klein, wild konijntje, hooguit een viertal weken oud. Hoe kon die in het omheinde tuintje van de konijnen zijn geraakt? Mogelijk heeft een kraai-achtige hem opgepakt in het wild en gedropt toen zijn prooi te zwaar werd. Maar dan nog: precies bij onze andere konijnen!
Omdat het beestje nog gezoogd moest worden, nam Filips het bij zich om het te voeden met koffiemelk. Die bevat minder lactose en is dikker dan gewone melk. Zo werd Blue – een samentrekking van Blackberry en Bluebell uit ‘Waterschapsheuvel’ – ondanks zijn wilde aard aan hem gehecht. Een jaar woonde het binnen in huis. Hij keek mee tv, kreeg al zijn inentingen.
Toen Filips merkte dat Blue de oren liet hangen, dacht hij dat het tijd was om zijn instinct de vrije loop te laten.
Toch merkte Filips dat Blue de oren liet hangen. Het was tijd om zijn instinct de vrije loop te laten. Met pijn in het hart liet Filips het beestje los in de vrije natuur. Zou hij het overleven? De eerste dagen liep Blue nog veel rond in de buurt van het huis, om dan steeds langer weg te blijven. Toch bracht hij af en toe nog een bezoekje aan de tuin door een zelfgemaakte opening in de wilgenafsluiting om stiekem zijn maatje Judy te bezoeken. Toen Judy een eerste nestje van hem kreeg op 24/01/2021 sneeuwde het flink. Ik wou Judy wat in de gaten houden, maar toen ik een halfuurtje weg moest, was ze al bevallen. In de sneeuw zagen we duidelijke sporen naar het tuinhuisje en vuile konijnenpootjes op de vloer tot aan haar nesthokje. Wat bleek? Rammelaartje Blue was al een bezoekje komen brengen. Dat verhaal zullen Evi en ik nog vaak navertellen op lange winteravonden!
De eerste dagen liep Blue nog veel rond in de buurt van het huis, om dan steeds langer weg te blijven. Maar hij blijft nog altijd terugkomen. Sommige van zijn nakomelingen hebben ook die vrijheidsdrang in zich en zijn hun vader gevolgd. Nu kan ik er zo van genieten om ze ‘s avonds in het maanlicht te zien zitten aan de weide. Hun oortjes likken, zich op hun zij gooien en een zoveelste dutje doen. Ze hebben het naar hun zin, Blue en zijn gezinnetje.
Wist je dat?
- In Genesis 2 vraagt God aan de mens om de dieren een naam te geven. Dat neemt Filips ernstig: op zijn boerderij heeft elk dier een eigennaam. En dat zijn toch 7 schapen, 2 geitjes, 4 kippen, 1 stokoude cavia, 2 stokoude katten en Sigmund, de hond.
- De sterkte van een konijn zit niet in individuele talenten, maar in hun groepsdynamiek. Alleen zijn ze een prooidier, maar samen zijn ze sterk en steken ze altijd weer de kop op. Een mooie levensles, en voor Filips ook een treffende illustratie van psalm 37,11: Wie nederig zijn, zullen het land bezitten / en gelukkig leven in overvloed en vrede. (Overigens ook een vers dat Jezus aanhaalt in zijn zaligsprekingen: Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. Matteüs 5,5)
- Waterschapsheuvel is een roman van Richard Adams uit 1972. De gelijknamige animatiefilm kwam er enkele jaren later. Het verhaal bevat talrijke elementen die naar het scheppingsverhaal en andere mythes uit het christelijk geloof verwijzen.
Wil jij je verhaal kwijt over wat jouw lievelingsdier voor jou betekent? Mail naar de redactie!