Lievelingsdier ~ Mijn held: Tervuurse herder Kazran | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Nieuws
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Kerknet-redactie

Kerknet-redactie

  • Startpagina
  • Contacten
  • Formulieren
  • Zoeken
  • Meer
    • Formulieren
    • Zoeken
    • Nieuws Kerknet-academie Kerknet-shop Medewerkers Suggesties Microsite op Kerknet
      Starten op KerknetOndersteuning beheerders
      Privacy

Lievelingsdier ~ Mijn held: Tervuurse herder Kazran

Lieve Wouters

Lieve Wouters

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op woensdag 3 augustus 2022 - 8:00
Afdrukken
Door een oogziekte werd Françoise rond haar vijftigste slechtziend. Dankzij haar blindengeleidehond durfde ze weer de straat op. Hij is haar held.
Françoise en Kazran.

Toen haar eerste blindengeleidehond ziek werd – een hersentumor – verzette Françoise hemel en aarde om hem de beste medische zorgen te kunnen geven. Ender betekende voor haar alles. Wat een prachtig dier ook, zo’n herdershond! Door hem durfde ze de straat weer op en kon ze blijven werken. Net toen het ernaar uitzag dat hij door het oog van de naald zou kruipen, kreeg hij koorts en was het gedaan.

Op zoek naar een nieuwe blindengeleidehond, koos ze voor een puppie. Zo wist ze zeker dat de hond niet van het ene pleeggezin naar het andere zou moeten, wat bij Ender wel het geval was geweest en de reden voor zijn teruggetrokken aard. Het werd opnieuw een Tervuurse herder, en ze gaf hem de naam Kazran. Van Karan, verklaart Françoise. Dat betekent ‘helper’ in het Sanskrit. Met de z ertussen klinkt de naam wat specialer. 

Toen hij klaar was om aan zijn opleiding te beginnen, verhuisde hij een jaar naar Koksijde, om volleerd en opgetogen weer te keren. Ondertussen is Kazran elf jaar en officieel op pensioen. We moesten zijn beugel afgeven, maar konden het niet over ons hart krijgen om hem weg te doen. Bovendien zorgt hij nog altijd goed voor mij.

Als hij de tuin inloopt, zal hij altijd eens achterom kijken om te zien of ik volg.

Maar op straat loopt Françoise nu met een stok. Of aan de arm van haar man. Ze willen geen nieuwe blindengeleidehond zolang Kazran er nog is. Ach, ik ken het dorp toch als mijn broekzak, relativeert Françoise. Ook zijzelf is intussen op pensioen, dus hun beider belangrijkste taak is nu om elkaar gezelschap en liefde te geven.

Ender en Kazran zullen altijd heel speciaal blijven voor mij, besluit Françoise. Ze gaven me een gevoel van veiligheid, vooral op straat. Door hen moest ik wel naar buiten blijven gaan, waardoor ik mezelf niet opsloot en erbij bleef horen. Dat is een belangrijke levensles die ik van mijn honden leerde: blijf ervoor gaan.

Blijf het goede zien, want klagen helpt je geen sikkepit verder.

 

Wil jij je verhaal kwijt over wat jouw lievelingsdier voor jou betekent? Mail naar de redactie!

Ender, de eerste blindengeleidehond van Françoise, stierf aan een hersentumor in 2011.

Gepubliceerd door

Kerknet-redactie

Meer

Artikel
integrale ecologie
Dieren

Deel dit artikel

Share on Facebook
Share on Twitter
Share via Email

Lees meer

Lode Vandeputte bij zijn kippen, cavia's, konijnen en duiven. © Selina De Maeyer
readmore

Lievelingsdier ~ Mijn duiven, kippen, konijnen en cavia’s

icon-icon-blog
Loeka en Fons, een van de kleinkinderen van Katrien. © Katrien Desmet
readmore

Lievelingsdier ~ Dankzij Loeka kijk ik positiever naar het leven

icon-icon-artikel
José Noelmans ziet alle 600 geitjes op zijn boerderij even graag. © José Noelmans
readmore

Lievelingsdier ~ 600 geitjes op de boerderij van José Noelmans

icon-icon-artikel

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2022 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook