We schrijven 1919, de eerste Wereldoorlog stort Europa in chaos. De paters van Scheut zoeken een veilige plek van waaruit ze de vele missies kunnen leiden. Al snel denken ze daarbij aan Groot-Brittannië. Vele Belgische vluchtelingen wonen al in Londen en een kerk in Londen zou zowel een toevluchtsoord kunnen zijn voor die Belgische gemeenschap én een basis vormen voor de missieactiviteiten.
Uiteindelijk kiezen ze voor de wijk Camden town, mede vanwege de goedkope grondprijs. In 1922 bouwen ze een kleine kapel. Al snel barst de gemeenschap uit haar voegen, vooral als de Ierse gemeenschap er zich ook vestigt.
In 1933 geven de paters de Ierse architect Wilfred Mangan de opdracht om een kerk te bouwen met aandacht voor de Belgische wortels van de gemeenschap. Een kopie van het 13de eeuwse beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Halle (toen de stad in 1489 en in 1580 belegerd werd, zou Maria van op de stadswallen de kanonballen in haar schoot hebben opgevangen) uit de Sint-Martinusbasiliek krijgt een definitieve plaats in een kapel aan de zuidkant van de kerk. De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Halle in Camden town is vanaf dan de thuis van vele gelovigen.