Broeder Kok en zijn opvolgers
Mijn naam is Broeder Kok. 42 jaar heb ik gekookt voor jongens en meisjes met een beperking. Iedere ochtend stond ik op en beloofde mezelf om een goede maaltijd neer te zetten. Dit was mijn manier van zorgdragen. De lach van de jongeren kreeg ik als geschenk. Hun gemor, als het per toeval dan toch eens niet zo lekker was, vatte ik op als een uitdaging om het beter te doen.
Ik voedde hen, zij droegen mij. Koken werd mijn passie. Broeder Kok
Diezelfde passie of bezieling zie ik vandaag bij mijn collega-koks. Zij die nu in de keuken staan, zijn geen broeder, alhoewel. In strikte zin zijn het geen Broeders van Liefde, maar ik zie ze wel als Hoeders van Liefde. Ik herken in hen diezelfde bevlogenheid om de jongeren iets lekkers voor te schotelen. Ook voor hen is het echter niet altijd gemakkelijk. In mijn tijd at men wat de pot schafte. Vandaag is koken een specialisme: zoutarm, vegetarisch, glutenvrij, halal… Bovendien is ook het budget waarmee ze het moeten waarmaken niet om over naar huis te schrijven. En toch staan ze er iedere dag weer.
Ik zeg soms: vroeger was het soep met balletjes, nu is het groentenweelde met quinoa. Broeder Kok
Tijden veranderen, ingrediënten ook. Het vuur waarmee de kok kookt, figuurlijk dan, en de goesting waarmee mensen samen aan tafel gaan, die blijven dezelfde.