Kunstenaar Piet Peere maakte twee monumentale kunstwerken rond het verhaal van Tantalus: de geprezen lieveling van de Griekse goden die na enkele cruciale fouten verbannen werd naar de onderwereld waar hij eeuwig honger en dorst zou lijden. Uit dat verhaal ontlenen wij nog altijd het woord tantaluskwelling, verwijzend naar iets waar je heel erg naar verlangt, maar dat nooit binnen handbereik komt.
Tantalus kreeg naast honger en dorst nog een derde straf: de dreiging van een rotsblok boven hem dat hem elk moment kon verpletteren. Peere gebruikt dat beeld als insteek voor zijn kunstwerk: een bijna zes meter hoge figuur op een sokkel met daarboven een gigantisch rotsblok van 4,65 m breed, in de dwarsbeuk van de Magdalenakerk in Brugge. Yot bouwde de kerk om tot een ruimte waar plaats is voor uiteenlopende levensvragen.
Door het werk zo centraal op te stellen, nodigt het de bezoeker uit om mee in de confrontatie te gaan.
Welke teksten staan op het rotsblok en wat vertellen die ons over de uitdagingen waarvoor we vandaag staan? Hoe kunnen we onszelf en de wereld veranderen? Hoe kan christelijk erfgoed mee een antwoord bieden op al die vragen? Volgens Peere is de enige oplossing "om tot inkeer te komen door ons als mens naar binnen te keren en daar de liefde te zoeken".
In de zijkapel naast het koor hangt ook nog een houtskooltekening van Tantalus.
