Het idee om een film te maken over de norbertijnenabdij van Tongerlo ontstond in de nasleep van een zware brand die de abdij in 1929 gedeeltelijk verwoestte. Een groep kloosterlingen schreef een scenario voor een film, waarvan de opbrengsten zouden dienen voor de herstellingswerken. Men vond in de toen 24-jarige cineast Carlo Queeckers de ideale kandidaat. Queeckers gold als een vertegenwoordiger van de avant-garde in de Belgische film en werd in één adem genoemd met Henri Storck en Charles Dekeukeleire.
De filmproductie was een grootse onderneming. Overgeleverde production stills laten bijvoorbeeld een grote houten stelling zien van waarop de panoramische beelden werden gedraaid. De brand werd nagebootst door een maquette te laten afbranden. De film werd ook gemaakt met een groot aantal (wellicht 800 à 1.000) figuranten, veelal dorpelingen uit de buurt.
De grote sterspelers zijn evenwel de paters zelf.
Ze vertolken de rollen van allerhande personages in de historische scènes, maar spelen ook zichzelf in de eigentijdse passages.
CINEMATEK, het Koninklijk Belgisch Filmarchief, reconstrueerde de film op basis van verschillende versies en montages en maakte er een digitale versie van. Die wordt nu twee keer vertoond, met live pianobegeleiding: in Antwerpen (morgenavond) en in Westerlo (22 mei). Vooraf wordt uitleg gegeven over het historisch onderzoek naar de film.
- Woensdag 8 mei om 20u in Cinema Zuid in Antwerpen
- Woensdag 22 mei om 20u in de bibliotheek van Westerlo
