#3 Durven los te laten
Kleine kinderen zijn vaak bang om te gaan slapen. In hun donkere kamer voelen ze zich alleen. Hoe herkenbaar is de angst om er alleen voor te staan in het leven. Om geen partner te vinden, om je beste vriend of ouders te verliezen. En zelfs als dat je gespaard blijft, sta je voor bepaalde uitdagingen alleen. Dat kan behoorlijk angstaanjagend zijn.
Ook Maria Magdalena maakt het mee. Nadat ze Jezus had ontmoet, was ze niet meer van zijn zijde geweken. Maar Hij was dood. Meer nog: het lichaam was verdwenen uit het graf. Als de vermeende tuinman haar bij haar naam roept, herkent ze Jezus. Hij leeft! Ze klampt zich aan Hem vast, maar Hij vraagt haar los te laten en ruimte te maken voor Hem op een andere manier.
Angst verhindert ons om los te laten, om goed te zien en te geloven dat Hij er altijd en overal is.
#4 Durven te vertrouwen
In de dagen rond de arrestatie en de dood van Jezus zijn de leerlingen verlamd van schrik. Alle zekerheden zijn verdwenen. Zelfs wanneer Jezus aan hen verschijnt, is angst de eerste emotie.
Ook de Emmaüsgangers zweven tussen hoop en vrees. In gesprek met een vreemde die hen de Schrift ontvouwt, daagt bij hen langzaam het inzicht dat alles precies gebeurd is zoals het moest gebeuren: uit liefde. Eindelijk herkennen ze Hem.
De levensechte ontmoeting met Jezus is een aanzet tot geloof en zet de leerlingen weer in beweging.
En de verrezen Christus doet nog een belofte: Hij zal een Helper sturen, zijn geestkracht.
#5 Als God zelf bang maakt
Dat is een lastige. God blijkt niet alleen angst te willen wegnemen. Soms boezemt Hij juist zelf angst in, zeker wanneer er zonde in het spel is, zo stelt Koert Koster.
Af-zonde-ring van Gods liefde maakt bang.
Na hun overtreding worden Adam en Eva bang van God. Zodanig dat ze zich verstoppen en zeggen: Wij waren beschaamd omdat we naakt waren. Heel betekenisvolle woorden. Het vertrouwen is weg.
Soms is angst dus tercht, maar de Bijbelse oproep om de Heer te vrezen, moet niet mis verstaan worden. Het is geen oproep om bang te zijn van een straffende God. Het gaat eerder over ontzag en eerbied. Het is een waarschuwing aan al wie Hem op zak denkt te hebben. Opgelet: Hij ontsnapt altijd aan je greep.
Onderdeel van het gebroken bestaan
Koert Koster besluit dat angst een onderdeel is van het gebroken bestaan. Daarom mogen we angst niet wegzetten als enkel het terrein van psychiaters en psychologen. Existentiële angst is geen ziekte waar een medicijn of therapie voor bestaat. Waar angst heerst, moet gezocht worden naar meer liefde. Vooral de liefde die van God komt, want alleen zij is volmaakt.
De Bijbel erkent angst als een normale menselijke emotie, maar ze hoeft niet het laatste woord te krijgen. Geef Mij je angst, klinkt het. Wat je niet in de hand hebt, kun je beter uit handen geven.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.