Noem het gerust een typisch Vlaams fenomeen: de nagebouwde Lourdesgrot. Kom op 14 mei 2022 naar de eerste netwerkdag over Lourdesgrotten.
Als je niet naar Lourdes kan, dan komt Lourdes wel naar jou. Dat moeten Vlamingen gedacht hebben toen ze maar liefst 7 Lourdesgrotten per gemeente bouwden. Van beschermde monumenten in een heus park met tienduizenden bezoekers per jaar tot privégrotjes in particuliere tuinen.
Wanneer is een Lourdesgrot écht?
Ze hebben natuurlijk allemaal devotionele waarde. Maar sommige grotten hebben bovendien een echt stuk Lourdesrots dat bezoekers kunnen aanraken.
En dan is er ook nog een onderscheid tussen vera effigies of ware afbeeldingen en fantasiegrotten. De vera effigies zijn nauwkeurige schaalmodellen van de grot in Lourdes. Voor de grotere exemplaren in een park is de schaal vaak 1 op 4. Zoals die in Jette en Averbode.
Voor een geloofwaardige imitatie van de grot ontstonden vooral in België gespecialiseerde ateliers van rotseurs of rocailleurs. Vanuit de omliggende landen werd vaak beroep gedaan op onze familiebedrijfjes die nu allemaal verdwenen zijn. Met cement of beton boetseerden zij de vormen en plooien van de rots in Lourdes na. Grotten gebouwd met keien of blokken behoren dus tot de categorie fantasiegrot.
Er zijn wel wat petites histoires bewaard van Vlaamse paters en pastoors die het nodig vonden om meerdere keren naar Lourdes te reizen om daar (opnieuw) de grot op te meten voor een nieuw bouwinitiatief.
Wat is hun toekomst?
Zoals al het religieuze erfgoed, kampen ook de Mariagrotten met uitdagingen:
kosten voor onderhoud en restauratie,
schaarser en ouder wordende vrijwilligers,
betonrot,
afbrokkelende cementrustiek,
afname van de devotie...
En toch! In Jette worden elk jaar 25.000 kaarsjes aangestoken. En de grot van Oostakker-Lourdes is met 350.000 bezoekers per jaar even populair als het Gentse Gravensteen.
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.
In Oostakker-Lourdes kon je in 2019 deelnemen aan een interlevensbeschouwelijke wandeling langs de grot, een Afghaanse moskee en de Gentse begraafplaats Campo Santo. Vrouwen met heel diverse achtergronden spraken er over de positie van de vrouw in verschillende religies en levensbeschouwingen. Erg gesmaakt door de deelnemers. De grotbeheerders werken ook aan een film als inleiding bij de toeristische rondleiding.
Grotbeheerders en vrijwilligers delen ervaring
Werk je als beheerder of vrijwilliger voor een Mariagrot in Vlaanderen? Dan kan je wel wat steun en inspiratie gebruiken. De uitdagingen zijn voor vele grotten dezelfde: cementrestauratie, vrijwilligers en middelen vinden, zinvolle communicatie in een geseculariseerde samenleving…
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.