Kun je dat ook hebben, dat bepaalde liedjes op eigen houtje door blijven zingen in je hoofd? Deze verzen brengen je spontaan in gebedsmodus.
De Hebreeuwse aanspreking Adonai wordt gebruikt voor God en verhoogt de plechtigheid van de uitspraak. God wordt hier aanroepen in al zijn macht om de krachten van het duister te verbreken. Hoe doet onze God dat? Waarin ligt zijn macht? Dat ontdekken we met het volgende vers uit een ander lied.
Wat een contrast tussen beide liederen. Waar het ene triomfantelijk jubelt, fluistert het andere behoedzaam.
Beide invalshoeken mogen ons gebed vandaag inspireren.
Want zelfs al zien we rondom ons misschien weinig tekenen van de eeuwige Vrede en het Licht dat eindelijk doorbreekt, toch brandt die overtuiging diep vanbinnen, vandaag met nieuw vuur. Al is het tastend, God komt vandaag aan het licht. En Hij heeft een naam en een gezicht. We kennen Hem, dankzij Jezus.
Eer aan God! In de advent zongen we geen Gloria, nu klinkt met des te grotere overtuiging. Een kans om de diepe betekenis van deze woorden, die we doorgaans in de eucharistie zingen, te herontdekken. Doen wij God eer aan in ons leven van alledag? Ter inspiratie misschien deze eens herlezen: Barmhartigheid wil ik, geen offers (Mattheüs 9,13).
Opnieuw een fluisterend lied, waarin het donker nog niet volledig verdreven is. Er zal altijd een restje donkerte in ons hart blijven hangen. Dat is nu eenmaal eigen aan onze menselijke gesteldheid. Dat restje donkerte kan maar verdwijnen met de derde en laatste komst van Christus, waar wij blijven naar uitkijken. In deze kerstperiode staan we vooral stil bij de tweede komst: de voortdurende herhaalde tweede komst van Jezus Christus in ons hart. En dan denken we aan deze klassieker.
Het luchtige melodietje van dit tradioneel Vlaams kerstliedje is misleidend. Want als je de strofe goed leest, klinkt daar het volle gewicht in door van de betekenis van dat 'kindeke'. Kerstmis verwijst naar Pasen. De kribbe verwijst naar het graf. Ze zijn als het ware uit hetzelfde hout gesneden.
Vrede, de kerstwens bij uitstek. Laat de Vredevorst wonen in je hart, zodat van daaruit wereldvrede mag groeien.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.