Omdat Kerstmis dit jaar op een zondag valt, hebben we een volledige 4de week om naar dat moment toe te leven. Ook de kerstnoveen helpt ons daarbij. De 9 dagen vóór Kerstmis (17 tot en met 25 december) staan symbool voor de 9 maanden zwangerschap van Maria.
Ik begon de catechesereeks Maranatha. Kom, Heer Jezus met erop te wijzen dat de Kerk in de advent niet meteen de blik naar Kerstmis richt, maar eerst op de eindtijd, waarvan Jezus’ geboorte de aanzet en inzet zal zijn. In de tweede week keken we binnen in Gods rijk waarin de schepping tot vervulling komt. De derde week stelde scherp op hoe dit rijk hier en nu al aanvangt, ook in onze tijd.
Samen met Maria tellen we nu de maanden - in ons geval dagen - af naar de blijde geboorte, zoals elk gezin in blijde verwachting dat doet. En dan meest van al toch de mama die het nieuwe leven draagt en voelt groeien in haar schoot.
Op weg met 2 gezinnen
In die laatste 9 dagen tot Kerstmis zijn de lezingen jaarlijks dezelfde (met kleine aanpassingen volgens hoe de vierde adventszondag valt). We volgen 2 families die een kind verwachten.
Bij Zacharias en Elisabet zal Johannes geboren worden. We horen over:
- de aankondiging van Johannes’ geboorte (19 december), die Zacharias sprakeloos maakte tot het zo ver was
- Maria gaat haar zwangere nicht Elisabet bezoeken (21 december)
- Johannes wordt geboren (23 december) en ontvangt zijn verrassende naam (die betekent: God is genadig)
- Zacharias zingt de lof van de Heer (24 december) die het hele jaar door dagelijks wordt herhaald in het morgengebed van het kerkelijk getijdengebed.
Maar de hoofdrol is natuurlijk voor de Heilige Familie zelf: het gezin van Maria en Jozef en hun kind Jezus. De lezingen verhalen achtereenvolgens:
- de stamboom van Jezus (17 december)
- zijn aardse vader Jozef (18 december)
- de boodschap van de engel aan Maria (20 december)
- hoe Elisabet haar nicht bejubelt (21 december) Bij de engel en Elisabet sluiten wij ons aan in het Weesgegroet: Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met u. Gezegend zijt gij boven alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van uw lichaam, Jezus.
- Zoals Zacharias zingt ook Maria haar lofzang (22 december), het magnificat dat de Kerk dan weer dagelijks bidt in het avondgebed van haar getijdengebed.
Voor Kerstmis zelf, op 25 december, kent de Kerk niet minder dan 4 verschillende evangelies die samen de gebeurtenis verhalen.
- In de eucharistie op de vooravond wordt de stamboom van Jezus hernomen.
- In de nacht klinkt het geboorteverhaal volgens Lucas, met de volkstelling, de reis naar Betlehem, de geboorte in een stal, de aankondiging aan de herders.
- Bij dageraad staat het bezoek van de herders aan het Kind centraal.
- En in de dagmis wordt de diepe meditatie gelezen waarmee Johannes zijn evangelie aanvangt: Ja, het woord is vlees geworden! Hij is onder ons zijn tent komen opslaan.
Gods eeuwigheid raakt onze tijd
Gods belofte die de Schriften al zo lang verkondigden, is in vervulling gegaan, jubelt Zacharias in zijn lofzang. De kerk sluit zich bij deze lofzang aan: voor elk van de dagen van 17 tot 25 december kiest de liturgie in de eerste lezing een tekst uit het Oude Testament, die wij terugkijkend als een voorafbeelding van het nieuwtestamentisch tafereel in het evangelie beschouwen. Zoals Hij reeds van oudsher had verklaard bij monde van zijn heilige profeten, lezen we bij Lucas hoofdstuk 1, vers 70.
De spanningsboog van deze dagen wordt daarmee uitvergroot naar de hele heilsgeschiedenis: hier ging het altijd al over. Dit gebeuren is meer dan een historisch moment. Het is het historisch moment bij uitstek.
Met de geboorte van Jezus wordt niet gewoon geschiedenis, maar heilsgeschiedenis geschreven.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.