Op 15 mei wordt Charles de Foucauld heilig verklaard. In ons land is er een dankviering op 21 mei in de Basiliek van Koekelberg met alle religieuzen en geassocieerde leken van de Foucauld-familie.
Download een printklare afbeelding (pdf).
Heilig Hart
De intieme relatie met God staat voorop in zijn spiritualiteit.
Dagelijks maakt Charles de Foucauld tijd voor aanbidding. Zijn devotie tot het heilig hart verklaart het embleem op zijn pij. Missioneren behoeft geen woorden maar vooral een broederlijke aanwezigheid, het ‘Ik zal er zijn’ van God.
Pij
Pas 16 jaar na zijn dood worden zijn eerste medebroeders ingekleed.
Vandaag verenigt de Associatie Spirituele Familie van Charles de Foucauld 20 religieuze gemeenschappen. Samen tellen ze 13.000 broeders, zusters en leken in zo’n 90 landen. Ook Poverello is sterk door de Foucauld beïnvloed, al behoort deze vereniging niet tot de associatie.
Voeten
Levensweg met hindernissen: wees, verloren zoon, militair, ontdekkingsreiziger, Godzoeker.
Geboren in 1858 in Straatsburg, is Charles op zijn 6de al wees. Al leert hij goed, hij raakt het juiste spoor kwijt en verbrast de rijke erfenis van zijn grootvader. Als militair in Marokko raakt hij gefascineerd door het onbekende binnenland en de islam.
Rond zijn 30ste maakte hij een intense bekering door. Hij treedt in bij de trappisten, maar blijft zoeken naar zijn eigen weg. Na zijn priesterwijding richt hij een fraterniteit op in de Sahara. Enkele jaren later trekt hij nog dieper de woestijn in om het leven te delen van de Toearegs. Intussen nemen de spanningen met de Franse kolonisator toe. In 1916 wordt Charles daarvan het slachtoffer.
Oren
Je kan maar broer of zus worden als je echt luistert naar de ander.
In Tamanrasset leert Charles de taal van de Toearegs om het leven echt met hen te delen. Zijn verlangen is om hun ‘universele broeder’ te worden, naar het voorbeeld van Sint Franciscus. Mijn apostolaat moet het apostolaat van de goedheid zijn.
Handen
Leven en werken zoals handarbeiders en samen met hen.
Als monnik in La Trappe schrijft hij in zijn dagboek: Wij zijn arm voor de rijken, maar niet zo arm als onze Heer was, niet zo arm als ik in Marokko was, niet zo arm als Sint Franciscus. Hij gaat werken als klusjesman bij clarissen in Nazareth, in het spoor van de timmerman-messias.
In zijn spoor richten kleine broeders en zusters zich op handenarbeid, in het begin heel vaak in fabrieken. Ze wonen samen in kleine fraterniteiten in kansarme wijken.
Rozenkrans
Aan de riem rond zijn pij bengelt steevast zijn 'rozenkrans van de liefde'.
Geïnspireerd door de gebedskralen van de Toearegs bedenkt hij een rozenkrans voor christenen én moslims. Hij noemt hem de ‘rozenkrans van de liefde’ en draagt hem aan de riem van zijn pij.
