Thuis kan je luisteren naar wat je hart nodig heeft.
De ene dag zoek je meer troost dan de andere. Omdat de stilte in huis je overvalt, omdat de lege plaats aan tafel maar niet went, omdat je je voeten in bed niet meer kan warmen op de andere helft. Dan helpen die bloemen, de kaars, de bijeengebrachte voorwerpen, een fotoalbum vol mooie herinneringen, een tekst over wie hij of zij was.
Met Amfora tekenen we iemands verhaal op bij het einde van het leven en maken daar een persoonlijk boekje van. Voor de nabestaanden is dit een blijvende en tastbare herinnering aan moeder, vader, partner, kind.
‘Dat boekje is heilig’, fluistert een mama die haar dochter op jonge leeftijd verloor.
Een vrouw die haar man veel te vroeg moest afstaan, zegt: ‘Als ik het moeilijk heb, neem ik het boekje en lees ik erin. Zijn verhaal herlezen, schenkt me troost.’
Begin november trekken mensen naar het kerkhof of naar de urnentuin, maar de echte herinneringen wonen in het hart.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.