Syriërs onder de Syriërs
Met de jaren begon de diepte van pater Frans’ missie en bezieling pas echt tot me door te dringen. Wanneer de hel beetje bij beetje begon los te breken in Syrië, koos pater Frans er zonder aarzelen voor om in het jezuïetenhuis in het zwaar belegerde oude centrum van Homs te blijven, waar nog slechts een kleine groep inwoners overbleef. Hoe riskant de situatie ook was, hij leek geen moment aan deze keuze te twijfelen.
Het Syrische volk heeft me zoveel gegeven, zoveel vriendelijkheid, zoveel inspiratie en alles wat ik bezit. Pater Frans van der Lugt
Nu de bevolking lijdt, wil ik haar pijnen en moeilijkheden delen, zei pater Frans. In Syrië voel ik me geen vreemdeling, maar Syriër onder de Syriërs. Hij probeerde zo goed hij kon aanwezig te zijn, zieken bij te staan overledenen te begraven en mensen moed in te spreken, tot hij op 7 april 2014 koelbloedig vermoord werd in het Jezuïetenhuis. De radicale toewijding van pater Frans aan het Syrische volk ging me door merg en been.
Dit is christen zijn, besefte ik, tot het uiterste.
Zijn leven als getuigenis
Over pater Frans van der Lugt is zoveel te zeggen dat we even in stilzwijgen vervallen. Met twee Syrische vriendinnen zit ik diep verzonken in herinneringen in de woonkamer van hun appartement in Gent, tot 1 van hen de stilte doorbreekt: Door pater Frans besefte ik dat de Bijbel geen boek vol verhalen is, het is het leven, het gebeurt!
Ik geloof het omdat ik een man op deze manier zag leven.
Ik kan me voorstellen nu dat Jezus van de ene stad naar de andere liep met zijn leerlingen, dat hij aanvaardde om gekruisigd te worden, want ook Frans aanvaardde het lijden. Ik kan de Bijbel nu beter begrijpen, niet alleen door zijn woorden, maar vooral door hoe hij geleefd heeft.
Ook de verrijzenis kan ik me nu voorstellen, het gebeurde met Frans!
Nieuw gebied
Op weg naar huis blijven de woorden van mijn vrienden naklinken. Syrië overweldigde me in 2009. In 1 van mijn berichten aan het thuisfront schreef ik: De weg naar Aleppo was adembenemend, ik moest zowaar even wennen aan groen, planten, regen, bomen, vegetatie! Als ik hier rondreis, heb ik het gevoel op Bijbelse grond te reizen, alleen al door hoe alles eruitziet en aanvoelt. Het gras is hier echt felgroen, de struiken, de huizen, de woestijn, de kerken. En vooral de mensen. Elke keer dat ik hier nieuw gebied betreed, is er zoveel nieuws om op te nemen. Het is geweldig hier.
Wat ik toen nog niet kon weten, is dat mijn ontmoeting met pater Frans uiteindelijk nog een veel grotere wereld zou openen, een wereld die me ook van binnenuit zou overweldigen.
Want de kracht van pater Frans zit hierin, dat hij niet alleen theologie studeerde, maar het ook belichaamde in wie hij was en hoe hij leefde.
Hij sprak niet alleen in woorden Heb je naaste lief, hij ging naar zijn naaste toe, ontving hem en bleef hem hoopvol nabij in welke omstandigheden dan ook.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.