Uit de homilie van pater Paul Debois: Bijna 550 jaar lang hebben gewone mensen hier hun leven gegeven vanuit de vraag: 'Waar houdt Gij U verborgen?' De liefde van God heeft ook jou geraakt, zuster Paul-Thérèse. 'Kom en volg Mij.' Het werd een lange tocht die je uiteindelijk ook in de Karmel bracht, eerst op de Filippijnen, maar na korte tijd al hier in Vilvoorde. Je liet alles achter, tot en met je cultuur. Je kwam naar hier met lege handen, maar - niet onbelangrijk - met je alles veroverende lach.
Zuster Marie Paul Thérèse, je gaat je voor altijd aan Jezus geven en daarbij ga je jezelf ook definitief verbinden met je medezusters hier en op deze plaats, je leven lang als het God belieft. Menselijk gezien is dat nauwelijks te bevatten. Daarom zeg je zo dikwijls: 'God, kom mij te hulp. Heer, haast U mij te helpen.' Of: 'Met de hulp van Gods genade, ja.'
Om die genade gaan we allemaal samen vragen. We vragen de kracht van Gods Geest. Die Geest zal je steeds helpen om alle kleinmenselijkheid te overwinnen en gelukkig te zijn. Niets moet je vrede verstoren, God alleen volstaat.
Zo zullen mensen graag in je nabijheid zijn, omdat door jouw lach heen iets van Gods liefde zichtbaar wordt.