Vervreemding had zich meester gemaakt van de leerlingen van Emmaus. Ver weg trokken ze van Jeruzalem, de plek waar vreselijke dingen met Jezus gebeurden. Toen ze Hem onverwachts ontmoetten en Hij met hen at, brandde hun hart weer vol hoop. Ze haastten zich terug naar Jeruzalem, naar de plek van de eenheid, en hadden de mond vol over het Goede Nieuws van zijn verrijzenis.
Weet je nog hoe diep we in ons hart geraakt werden, toen Hij met ons liep te praten en ons een glasheldere uitleg gaf over wat in de Boeken staat? Ze stonden onmiddellijk op en liepen vlug terug naar Jeruzalem. (Lc 24,32-33)
Via sociale media zijn we bevriend met talloze mensen, maar misschien blijven we immuun voor het verdriet van onze naaste collega. Kilte en concurrentie halen het soms op vriendschap en begrip.
Elke keer als we het brood breken in de eucharistie worden we herinnerd aan Jezus die eenheid wilde. Net zoals het brood vele graantjes verzamelt, wil Hij rondom zich mensen verzamelen.
Hoe kunnen wij mensen weer bijeenbrengen?
Hoe kunnen we eenheid mogelijk maken binnen onze families, in onze wijken?
Volledige teksten en een reflectie van Andreas, een orthodox christen, in de Brochure Geroepen tot het verkondigen van de wonderbare vervullingen des Heren, Interkerkelijk Comité voor Brussel (pdf)
Alles op Kerknet over oecumene
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.