De bisschoppen van Japan hebben een brief geschreven aan de regering in Tokio, waarin zij oproepen om de verantwoordelijkheid voor het bloedbad van 1923 tegen Koreanen te erkennen. Ze vragen ook om een nieuw onderzoek in te stellen naar de omstandigheden daarvan. Japan heeft steeds volgehouden dat het bloedbad het werk was van individuele burgers.
Het bloedbad werd decennialang weggelaten uit de geschiedenisboeken in Japan.
De moorden begonnen kort na een grote aardbeving in de Japanse Kanto-regio op 1 september 1923 en duurden ongeveer drie weken. In de chaos en verwarring die er door de natuurramp was ontstaan, werd paniek en verwarring gezaaid. Zo werd het gerucht verspreid dat Koreaanse benden in de nasleep van de aardbeving in het hele gebied branden hadden gesticht, schuilplaatsen, winkels en leegstaande huizen hadden geplunderd en waterputten hadden vergiftigd. Volgens de Association for Asian Studies zorgde dat ervoor dat het leger, politie en burgerwachten – naar verluidt gesteund door de regering in Tokio –vooral etnische Koreanen om het leven brachten. Maar ook Chinezen en Japanners die voor Koreaan werden aanzien, werden vermoord. Bij het bloedbad kwamen naar schatting 6.000 mensen om het leven. Nadien werden enkel burgers veroordeeld, al was het duidelijk dat ook politiemannen en het leger zich mee schuldig hadden gemaakt.
Oproep tot erkenning en excuses
De bisschoppen van Japan schrijven dat de tijd is aangebroken om de gebeurtenissen eindelijk ernstig te nemen. Bovendien kan de erkenning een belangrijke bijdrage leveren tot vrede. ‘Wij roepen op om de waarheid over de nationale verantwoordelijkheid bloot te leggen, excuses aan te bieden en de families van de slachtoffers te compenseren, materialen openbaar te maken en permanent te bewaren en het geschiedenisonderwijs aan te passen, zonder de feiten te verdraaien.’
Zuid-Koreaanse bisschoppen reageren positief op de brief van hun medebisschoppen uit Japan en steunen de oproep volledig. Zij schrijven dat de gebeurtenissen ons ook moeten aansporen om na te denken over het heden. Een herhaling van de gebeurtenissen valt niet volledig uit te sluiten, ‘omwille van de discriminatie en haat jegens sociaal kansarmen, inclusief immigranten en vluchtelingen.’
Bron: The Tablet
