De Latijns-Amerikaanse bisschoppen stellen aan de kaak dat de volksgezondheid tot een onmenselijk niveau is gedaald.
In een erg kritische verklaring klagen de bisschoppen van Latijns-Amerikaanse landen op initiatief van de CELAM (het overleg van bisschoppenconferenties in Latijns-Amerika), aan dat de volksgezondheid door de coronapandemie tot een huiveringwekkend en mensonwaardig niveau is gedaald. In landen als Brazilië, Chili en Peru valt het aantal coronadoden nauwelijks nog bij te houden. Ook Argentinië, Bolivia, Ecuador en Panama kampen met een onrustwekkende stijging van het aantal besmettingshaarden.
Het epicentrum van de coronapandemie heeft zich verplaatst naar Latijns-Amerika. CELAM
CELAM-voorzitter en aartsbisschop van Trujillo (Peru) Miguel CabrejosVidarte zegt dat de vooruitzichten absoluut niet goed zijn. Bovendien kunnen de kerkleiders niet om de vaststelling heen dat de officiële cijfers van de landen in de regio niet beantwoorden aan de werkelijkheid en een zware onderschatting zijn. Hij wijst ook op de economische gevolgen van de pandemie. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) was de economische situatie in de regio zo al weinig florissant. Met de coronacrisis erbovenop wordt dit alleen maar erger. In geen enkele regio ter wereld ligt de economische groei lager. Verschillende landen kampen met een politieke en sociale crisis. Dat is vooral het geval in Venezuela, maar ook met de schuldenlast van Argentinië. Deze crises zijn structureel, maar zij worden tot dusver slechts behandeld met een beleid op korte termijn. Daarmee wordt de basis gelegd voor sociale spanningen.
Aartsbisschop Cabrejos Vidarte maakt zich vooral zorgen over de volksgezondheid. In vele ziekenhuizen bezwijkt de gezondheidszorg onder de last van de coronapandemie. Bisdommen, parochies en organisaties als Caritas springen bij met voedselhulp, basisbenodigdheden en mobiele kantines. Maar zij kunnen de sterk stijgende werkloosheid niet keren. Onze belangrijkste zorg is de enorme toename van het aantal besmettingen in de Panamazonia en bij de inheemse bevolking. Een ander zorgenkind zijn de migranten, zowel uit Zuid- als Midden-Amerika. Een land als Peru moet moet meer 1 miljoen Venezolanen opvangen. Die zitten allemaal zonder werk.