De Congolese bisschoppen wijzen ook op de fysieke en psychologische kwetsuren die worden achtergelaten bij slachtoffers van de wreedheden.
De bisschoppen van de Congolese kerkprovincie Kisanganiveroordelen de toenemende onveiligheid in hun bisdommen. Tegelijk moedigen zij alle betrokken partijen aan om daarover een open dialoog aan te gaan. De kerkleiders verwijzen naar allerlei vormen van geweld, ook in kampen waar ontheemden worden gehuisvest.
Weerloze burgers worden geconfronteerd met gewelddadige bendes, die vaak doden, verminken en eigendommen stelen. De bisschoppen van Kisangani
De bisschoppen vragen de verantwoordelijken in Ituri allereerst om het fenomeen van de gewapende groepen te bestrijden en in te zetten op een verbetering van de infrastructuur. De tragedie en het lijden van de bevolking in Ituri blijven duren, ook al heeft de staat meer dan tien maanden geleden de noodtoestand uitgeroepen. Zelfs de MONUSCO-(vredes)missie die al lang in het land aanwezig is voor stabilisatie, en de recente steun van de het Oegandese leger heeft de situatie niet verbeterd.