Elf Duitse priesters op rust roepen in een open brief op tot de afschaffing van het verplichte priestercelibaat en waarschuwen voor de eenzaamheid en het isolement dat door het celibataire priesterschap wordt opgelegd. Wij hadden niet verwacht dat onze brief zoveel opschudding zou veroorzaken. Wij willen met onze open brief meer dan het priestercelibaat, dat slechts in de laatste paragraaf aan bod komt, in vraag stellen. Wij voelden ons geroepen tot het priesterschap, niet tot het celibaat. Wij vragen ingrijpende hervormingen, verduidelijkt Franz Decker, een parochiepriester uit Keulen die jarenlang de plaatselijke Caritasafdeling heeft geleid.
De huidige crisis in het geloofsleven biedt de Kerken ook kansen, schrijven de elf priesters in hun open brief. Ze komen uit de streek van Keulen en het Rijnland en ontmoeten elkaar nog regelmatig. De meeste van hen werden een halve eeuw geleden tot priester gewijd. Paus Johannes XXIII had toen net de ramen van de Kerk verrassend geopend. De wereld was verbaasd en we voelden ons de voorhoede van de vernieuwing van het christendom, schrijven de priesters. Helaas sloeg in Rome en in het aartsbisdom Keulen later de angst toe en ontstond een soort bunkermentaliteit.
De elf priesters dringen onder meer aan op een hervonden enthousiasme voor de verkondiging van het Evangelie, een dialoog met de islam, een engagement om kinderen en jonge gezinnen te betrekken, een open en helder geloofsgetuigenis, een re-evaluatie van pastorale plannen en de uitbouw van kerkelijke netwerken, waarbij ook buurthuizen en organisaties bruggenbouwer kunnen zijn.
Keuzevrijheid
De priesters noemen het onaanvaardbaar dat het verplichte celibaat - de ongehuwde staat - van elke priester wordt geëist. Elke gedoopte moet het recht hebben om te kiezen of hij al of niet getrouwd wil zijn, ongeacht het feit of hij al of niet priester is. Net zoals in de evangelische en de orthodoxe Kerk. Ook het priesterschap voor vrouwen, zoals dat in de protestantse en anglicaanse Kerk bestaat, moet overwogen worden. Het heeft geen zin om voortdurend om roepingen te vragen, daarvoor een beroep te doen op de Heilige Geest en tegelijk vrouwen uit onze kantoren te blijven uitsluiten. Franz Decker vermoedt dat angst de belangrijkste reden is waarom er nog steeds geen gehuwde of vrouwelijke priesters zijn.
De Bijbel bevat geen enkele passage waarin het celibaat expliciet wordt vereist. Franz Decker
De priesters stellen in hun brief, die opvalt door zijn ongewone openhartigheid, vast dat de meeste moderne priesters vaak op zichzelf en geïsoleerd zijn. Zij krijgen weinig spirituele impulsen en door de eenzaamheid die hen door de Kerk wordt opgelegd, gaan zij vaak gebukt onder afzondering.
Het celibaat moet een bron van spiritualiteit zijn en moet energie vrijmaken voor banden met de gemeenschap. Franz Decker
Priesterschap blijft mooie en zinvolle levenskeuze
Franz Decker onderstreept dat hij een grote voldoening vindt in zijn priesterschap. De brief kwam er uitsluitend om zo een impuls te geven aan hervormingen die het priesterschap voor jongeren opnieuw aantrekkelijk moet maken. De opvatting dat een priester slechts een goede priester kan zijn als hij celibatair is, is een historisch achterhaalde opvatting van mannen in een door mannen gedomineerde klerikale Kerk. Maar ik geloof niet dat ik het nog ooit zal meemaken dat het celibaat een vrije keuze wordt voor de priester.
Decker stelt dat hij erin geslaagd is de eenzaamheid met succes te bestrijden door zijn pastorie open te stellen voor mensen in nood. Zo werd hij onder meer kamergenoot van een Bosnisch gezin van vier personen dat gevlucht was voor de Balkanoorlog. Dit heeft mij uitgedaagd, maar het heeft mij net zo goed ondersteund.
Bron: Süddeutsche Zeitung/Deutsche Welle
Lees de open brief (in het Duits) van de elf Duitse priesters
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.