Onder toezicht van een begeleidster van jeugdzorg Alba trok Deborah S. in 84 dagen te voet richting Italië. Zonder gsm, mp3-speler en met een budget van 24,50 euro per dag voor ons twee zijn we naar daar gewandeld. We hebben heel dikwijls in een tent geslapen. Wassen gebeurde heel onregelmatig. Onze kleren hebben we maar drie keer kunnen wassen. Eten? Heel veel brood.
Velen dachten dat ik na enkele dagen al terug in België zou zijn, maar dan moest ik terug naar Beernem en dat wou ik absoluut vermijden.
De ontmoeting met de paus werd geregeld door contacten van jeugdzorg Alba en haalde zelfs de plaatselijke pers. We mochten heel dicht bij hem plaatsnemen op het Sint-Pietersplein. Nadat hij het volk toegesproken had, zijn we bij hem geroepen. In een mix van Engels, Spaans en Italiaans hebben Stephanie (haar begeleidster, red.) en ik met hem gesproken. Met een klein hartje. Ik heb zo lang mogelijk zijn hand vastgehouden en hem verteld hoe mooi het leven is. Zelf zei hij dat ik het supergoed gedaan had en hij gaf ons elk een paternoster. Die doe ik nooit weg hij gaat mee mijn graf in.
We hebben de paus een zonnebloempit gegeven die hij mag planten in het Vaticaan en er een wens in laten uitgroeien.
Of ik fel gelovig ben? Vroeger niet, maar door te stappen ben ik meer en meer gaan geloven dat er iets moet zijn. In de verhalen daarrond geloof ik weliswaar niet.
Het meisje wil binnenkort opnieuw gaan studeren om in een bejaardentehuis te kunnen werken.
Bron: Het Belang van Limburg
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.