Paus Franciscus zet de internationalisering van het kardinaalscollege door, maar versterkt tegelijk zijn positie met enkele vertrouwelingen uit Rome.
Op het consistorie van vandaag zaterdag 5 oktober worden dertien nieuwe kardinalen gecreëerd. Tien daarvan komen in aanmerking om in een eventueel conclaaf een nieuwe paus te kiezen. Hiermee komt het totaal aantal kiesgerechtigde kardinalen op 125. De titel van kardinaal is bestemd voor de hoogste hoogwaardigheidsbekleders van de rooms-katholieke Kerk. Kardinalen worden met een decreet van de paus gecreëerd. Op het consistorie ontvangen zij hun rode gewaad en dito baret. Tot hun 80ste verjaardag krijgen zij het recht om op een conclaaf mee een nieuwe paus te verkiezen. Zo drukken pausen met de aanstelling van nieuwe kardinalen meteen ook een stempel op de samenstelling van het college dat hun opvolger kiest. Volgens vaticanwatchers heeft de meerderheid van de nieuwe kardinalen een opvallend sociaal profiel, daar waar zijn voorganger sterk de nadruk legde op hun theologisch profiel. Door de creatie van een groeiend aantal kardinalen uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika wordt de kans almaar groter dat de volgende paus geen Europeaan is.
Dankzij deze kardinaalscreatie heeft paus Franciscus 70 van de 130 stemgerechtigde kardinalen tot kardinaal gecreëerd. Reuters
Internationalisering
Tot de verkiezing van paus Benedictus XVI bestond het kardinaalscollege, dat de nieuwe paus kiest, grotendeels uit Europeanen, met traditioneel een sterk overwicht van Italiaanse kardinalen. De Duitse paus en voormalige prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer maakte als eerste ernstig werk van de internationalisering van het kardinaalscollege. Dat beleid werd door de in Argentinië geboren paus Franciscus voortgezet en nog versterkt. Hij creëerde kardinalen uit landen uit de periferie, zoals Myanmar of Bangladesh, waarvan tot zijn aantreden nog ondenkbaar was dat zij een kardinaal zouden krijgen.
De stemgerechtigde kardinalen
Jean-Claude Hollerich s.j. (61), aartsbisschop van Luxemburg en voorzitter van de COMECE (Commissie van Bisschoppenconferenties van de EU)
Matteo Zuppi (63), aartsbisschop van Bologna en een prominent lid van de Sint-Egidiusgemeenschap
Juan de la Caridad García Rodríguez (71), aartsbisschop van San Cristóbal de la Habana (Cuba)
Fridolin Ambongo Besungu o.f.m.cap (5), aartsbisschop van Kinshasa (DR Congo)
Miguel Ángel Ayuso Guixot (67), voorzitter van de Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog
De Portugees aartsbisschop en dichter José Tolentino Calaça de Mendonça (53), archivaris en bibliothecaris van het Vaticaanse archieven en bibliotheek
De Tsjechische pater Michael Czerny s.j., ondersecretaris van het departement Migranten en Vluchtelingen van het Dicasterie voor de Bevordering van de Integrale Menselijke Ontwikkeling
Meest verrassend is de kardinaalscreatie van:
Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo (69), aartsbisschop van Jakarta, Indonesië
Álvaro Leonel Ramazzini Imeri (72), bisschop van Huehuetenango, Guatemala
en de Spaanse salesiaan Cristóbal López Romero (°1952), aartsbisschop van Rabat (Marokko)
Dankbaarheid voor jarenlange trouwe inzet
Vandaag worden er ook drie kerkleiders kardinaal gecreëerd uit dankbaarheid voor hun dienst aan de paus en de katholieke Kerk. Het zijn
witte pater Michael Louis Fitzgerald (82), een specialist van de interreligieuze dialoog die zich vooral verdienstelijk heeft gemaakt in de dialoog met de islam
de Litouwse emeritus aartsbisschop en jezuïet Sigitas Tamkevicius (81), een nationale held die een ondergronds tijdschrift publiceerde en later door de Sovjets op strafkamp naar Siberië werd gestuurd
de in Italië geboren bisschop Eugenio Dal Corso (80), die jarenlang bisschop was van Benguela (Angola).