De plechtigheid maakt ook duidelijk dat de Grieks-katholieken en de Hongaarse minderheid volwaardige Roemenen zijn.
De Roemeense kardinaal Iuliu Hossu en zes andere Grieks-katholieke bisschoppen, die allemaal ten tijde van de communistische onderdrukking de dood vonden, werden vandaag zondag op het Plein van de Vrijheid in de stad Blaj zalig verklaard. De plechtigheid is een huldebetoon aan alle Roemeense katholieke martelaars, maar dan toch vooral aan kardinaal Iiuliuo Hossu (1885-1970), het symbool van het katholieke verzet tegen de communistische machthebbers.
Iuliu Hossu werd in 1885 in Milasul Mara geboren en studeerde filosofie en theologie in Boedapest, Wenen en Rome. In 1910 werd hij tot priester gewijd en tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij legeraalmoezenier. In 1917 werd hij door de paus Benedictus XV tot bisschop van Gherla benoemd. In 1945 viel hij bij de communisten in ongenade omdat hij zich koppig bleef verzetten tegen de pogingen om de Roemeense Grieks-katholieke Kerk met Rome te doen breken en onder overheidscontrole te brengen. Daarna werd hij jarenlang opgesloten. In 1969 werd hij door paus Paulus VI tot kardinaal in pectore (Latijn, in het hart, d.w.z. dat de naam van de kardinaal niet bekend gemaakt wordt) gecreëerd.
Samen met de kardinaal worden ook de bisschoppen Valerio Traiano Frenţiu, Vasile Aftenie, Giovanni Suciu, Tito Livio Chinezu, Giovanni Bălan en Alessandro Rusu als martelaar zalig verklaard. Ze zijn het symbool van de heldenmoed van de Roemeense geünieerden, die vanaf 1945 door de communisten bloedig werden vervolgd. Op 21 oktober 1948 werd de kerkgemeenschap met het Decreet 358 door het communistische bewind ontbonden en ingelijfd bij de orthodoxe Kerk. Maar dat belette niet dat vele Roemeense katholieken trouw bleven aan hun geloof en de kerk ondergronds bleef voortbestaan, ook al werden haar kerken en andere katholieke eigendommen overdragen aan de Roemeens-orthodoxe Kerk. Bij die kerkvervolging bleven overigens ook de orthodoxen niet gespaard. Volgens historici werden er tussen 1950 en 1964 meer dan 2.000 orthodoxe priesters in gevangenissen opgesloten of in kloosters onder huisarrest geplaatst. Na de val van dictator Ceausescu in 1989 kwam het vaak tot verhitte debatten over de teruggave van de kerken, waarbij katholieke en orthodoxe gelovigen ook meermaals met elkaar op de vuist gingen. De plooien raakten dankzij de tussenkomst van de paus en de Roemeens-orthodoxe patriarch al na enkele jaren opnieuw gladgestreken.
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.
De locatie van deze viering, die het hoogtepunt moet zijn van dit pausbezoek, is niet toevallig gekozen. De stad Blaj staat namelijk symbool voor het Roemeense onafhankelijkheidsstreven onder de Habsburgse monarchie. Grieks-katholieke geleerden lanceerden hier ook de Transylvaanse School, een culturele beweging die probeerde te bewijzen dat het Roemeense volk hier ononderbroken heeft geleefd sinds de bezetting door de Romeinen. Een interessant detail is dat de zaligverklaring van vandaag volledig volgens de oosterse ritus wordt opgedragen. Dat roept ook persoonlijke herinneringen op voor paus Franciscus zelf, die vanaf zijn twaalfde misdienaar was van een priester uit Oekraïne in Buenos Aires.