Naast het martelaarschap en de heldhaftige deugdzaamheid wordt zelfopoffering uit liefde voor een ander voortaan een aparte status die gedurende een zaligverklaringsproces aan een gelovige kan worden verleend. De nieuwe regeling staat in de apostolische brief Maiorem hac dilectionem van paus Franciscus, gedateerd op vandaag dinsdag 11 juli. De Latijnse titel komt uit een passage uit het Johannesevangelie, waarin Jezus zegt: Geen groter liefde kan iemand hebben dan deze, dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden (Joh 15,13).
Eerbiedwaardig
Een gelovige die na zijn dood wordt vereerd, kan in aanmerking komen voor een zaligverklaring. Dat vereist een eigen kerkrechtelijk proces. Onderzocht wordt of de kandidaat op heldhaftige wijze de christelijke deugden heeft beoefend. Als dat officieel is vastgesteld dan verklaart de paus hem of haar eerbiedwaardig. Die titel kan ook worden verleend aan gelovigen van wie is vast komen te staan dat zij zijn vermoord vanwege hun geloof in Christus, de zogeheten martelaren.
Zelfopoffering
De paus heeft nu dus de regel ingevoerd dat ook gelovigen die zijn gestorven omdat ze een ander hebben gered door zelfopoffering – Latijn: vitae oblatio – grote kans maken op zaligverklaring.
Paus Franciscus geeft vier criteria voor de status van vitae oblatio (zelfopoffering):
- de gelovige heeft vrij en vrijwillig omwille van de liefde haar/zijn leven gegeven na de heldhaftige aanvaarding van een zekere en op korte termijn intredende dood
- er bestaat een oorzakelijk verband tussen de zelfgave en de voortijdige dood
- het moet hier wel gaan om iemand die de christelijke deugden heeft beoefend en daarin tot aan haar/zijn dood heeft volhard
- de gelovige moet bekendstaan om haar/zijn heiligheid, minstens na haar/zijn dood.
Iemand die de status van zelfofferaar heeft gekregen wordt echter pas zalig verklaard nadat er zich een wonder op haar/zijn voorspraak heeft voorgedaan. Dit in tegenstelling tot een martelaar, bij wie dat geen vereiste is.
Bron: kro.nl