Volgens Decenniumdoelen 2017, een platform van dertien organisaties uit het middenveld, is de leefsituatie van mensen in armoede de afgelopen tien jaar structureel nauwelijks verbeterd. Nog altijd leven 663.750 mensen - amper 30.000 mensen minder dan in 2006 – beneden de armoedegrens. Volgens Kind en Gezin is de kinderarmoede in Vlaanderen zelfs gestegen tot 12 procent.
Directeur Koen Trappeniers van Welzijnszorg: Wij stellen vast dat er de afgelopen tien jaar - ondanks alle beloftes van de Vlaamse en federale regeringen en ongeacht de regeringscoalitie die aan de macht was - op het vlak van de armoedebestrijding op geen enkel domein grote vooruitgang werd geboekt. Het doel van de halvering van de armoede is niet gehaald. Meer nog, er is zelfs nauwelijks een betekenisvolle daling. 30.000 armen minder en een verdubbeling van de kinderarmoede is niet echt een fraai resultaat.
Solidariteit en verbondenheid
Vanuit onze organisatie willen wij sterk de nadruk leggen op de participatie van mensen in de samenleving, zegt Trappeniers. Er vallen nog steeds evenveel mensen in armoede uit de boot op het vlak van betrokkenheid en verbondenheid in de samenleving. De armoedebarometer van Decenniumdoelen brengt ook pijnlijk de beeldvorming over armoede in de samenleving in beeld.
Mensen beschouwen armoede steeds vaker als de schuld van de armen zelf en niet langer als resultaat van sociale uitsluiting.
Het is pijnlijk om vast te stellen dat die uitsluiting blijft toenemen. Als christenen en als organisatie die het opneemt voor de rechten van mensen in armoede willen wij een verhaal vertellen van verbondenheid, samenhorigheid en solidariteit.
Structurele ongelijkheid en sociale uitsluiting bestrijden
Directeur Trappeniers noemt het pijnlijk te moeten vaststellen hoe we almaar sterker evolueren naar een duale samenleving, waarbij grote groepen mensen worden weggeduwd. Als christenen streven wij ernaar om verbonden te blijven, ook met de mensen die naar de rand worden geduwd. Meer dan ooit is het nodig om in verbondenheid en solidariteit met mensen in armoede te leven.
Ongelijkheid is structureel ingebed, voegt Trappeniers er nog aan toe. Daarom kan een meer sociaal Europa in de bestrijding een rol spelen.
Welzijnszorg rekent echter vooral op politici in eigen land. Zij moeten de uitkeringen optrekken tot de Europese armoedegrens.
Wij hebben dit ook gekozen als centraal thema voor onze jaarlijkse armoedecampagne op het einde van het jaar. Maar de Vlaamse en federale regeringen staan ook voor de uitdaging om huisvesting, onderwijs en de andere decenniumdoelen te bevorderen.