In de lente van 2005 werd kardinaal Joseph Ratzinger, de toenmalige prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, niet helemaal onverwacht verkozen tot nieuwe paus. Hij volgde de legendarische Poolse paus Joannes Paulus II op die bijna drie decennia lang zijn stempel had gedrukt op de katholieke Kerk. Paus Benedictus XVI streefde al van bij het begin van zijn pontificaat, en aanvankelijk ook met succes, naar toenadering met de islam. Maar daaraan kwam tijdens zijn eerste bezoek aan Beieren abrupt een einde door enkele ongelukkige uitspraken in zijn toespraak van 12 september 2006 aan de universiteit van Regensburg. Hij deed daarna nog vele en verdienstelijke pogingen om de banden met de islam opnieuw aan te halen, maar eigenlijk kwam die relatie nooit nog goed.
Paus Franciscus gooide het roer al van bij zijn aantreden drastisch om. Hij legde meteen de nadruk op het streven naar dialoog, wederzijds begrip, respect en samenwerking als tegengewicht tegen de aangekondigde botsing van beschavingen, die toen nog door velen als onvermijdelijk werd beschouwd. Zijn eerste succes was het herstel van toenadering met de Al-Azharuniversiteit en -moskee in Caïro. Kort daarna werd de dialoog met die gerenommeerde instelling, die soms als het Vaticaan van de soennitische moslims wordt omschreven, opnieuw opgestart en kreeg de nieuwe alliantie tegen extremisme en terreur en voor vrede en een meer sociaal rechtvaardige wereld vorm.
Franciscus reisde naar Egypte en in 2014 volgde een bezoek aan Jordanië en Turkije. In 2015 legde hij het advies van zijn entourage – die waarschuwde voor het gebrek aan veiligheid - naast zich neer en trok onverschrokken naar de Centraal-Afrikaanse Republiek om er ook officieus het startschot te geven voor het Heilige Jaar van Barmhartigheid. In 2017 werd de dialoogcommissie van wetenschappers van het Vaticaan en Al-Azhar na tien jaar onderbreking opnieuw opgestart. En dit jaar bracht hij als eerste paus in de geschiedenis een bezoek aan de Verenigde Arabische Emiraten, op het Arabische schiereiland, de geboorteplaats van de islam.
De paus volgt bij zijn inspanningen om de banden met de islam aan te halen een heel andere koers dan zijn voorgangers, die voorrang gaven aan de theologische invalshoek. Franciscus bewandelt een pad van geduld, bescheidenheid en wederzijds respect en gelijkheid, waarbij genante situaties worden vermeden en gestreefd wordt naar praktische samenwerking. Die gaat veel verder dan ethische kwesties. Zo wordt ook gestreefd naar een gemeenschappelijke strategie voor de belangrijke uitdagingen van onze tijd zoals conflicten, milieubescherming of sociale rechtvaardigheid.
Bron: Kathpress.at