Eerder dit jaar werd de 78-jarige Australische kardinaal George Pell, in een van de meest geruchtmakende rechtszaken tegen een hooggeplaatste kerkleider, ook in beroep veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. Vandaag heeft het Hooggerechtshof bekendgemaakt dat de kardinaal, die altijd zijn onschuld heeft volgehouden, zoals verwacht in beroep gaat tegen dat vonnis.
Bijna niemand, ook niet in kerkelijke kringen, durft zijn verdediging op zich nemen omdat dit de indruk wekt dat seksueel misbruik wordt gerechtvaardigd en omdat de slachtoffers van seksueel misbruik toch al zo moeilijk worden geloofd. De verdediging van het slachtoffer zei na de veroordeling van de kardinaal dan ook dat dit vonnis een overwinning is voor alle slachtoffers van seksueel misbruik, die al zo moeilijk met hun verhaal naar buiten durven komen.
Maar in juridische kringen wordt de eerdere veroordeling van kardinaal Pell, de hoogstgeplaatste katholieke kerkleider die voor seksueel misbruik is veroordeeld, fel bediscussieerd. Een van de drie rechters in hoger beroep oordeelde dat de bewijslast en het getuigenis tegen de kardinaal van het slachtoffer, dat getuigde over gebeurtenissen van meer dan 20 jaar eerder, ongeloofwaardig was. Hij baseerde dat oordeel onder meer op het feit dat er geen enkel forensisch of ander objectief bewijs is ter ondersteuning van de klacht. Zowel de jury als de rechters in beroep hebben het getuigenis van het slachtoffer geaccepteerd, zonder onafhankelijk bewijs om dat te ondersteunen en ondanks inconsistenties – onder meer over de kleur van de wijn en de fles, maar ook over het interieur van de sacristie. Volgens de lezing van het vonnis had de kardinaal na de mis op 15 december 1996 exact vijf tot zes minuten de tijd om zich, nog volop in priestergewaad, en in de priestersacristie die niet aan het oog van voorbijgangers was onttrokken, ook nog eens aan twee knapen te vergrijpen. Daarbij werd de verklaring van de kardinaal genegeerd dat hij vergezeld was van zijn ceremoniemeester, pater Portelli, en zijn bewering dat hij zoals gebruikelijk na de eucharistieviering met verschillende kerkgangers in gesprek ging. Volgens de advocaten van Pell zou dat in een normaal en eerlijk proces ter verdediging aanvaard worden. De gedrevenheid om de kardinaal veroordeeld te krijgen - vooral dan bij opperrechter Anne Ferguson in hoger beroep - roept bij hen heel wat vragen op.
Het vonnis in beroep bevat ook de merkwaardige zinswending dat de rechters niet ervan overtuigd zijn dat het bewijsmateriaal van een individuele getuige of het bewijsmateriaal in zijn geheel genomen, de onmogelijkheid heeft vastgesteld. Verder in het vonnis wordt daaruit geconcludeerd dat de bewijslast voldoende is om de jury ervan te overtuigen dat de gebeurtenissen niet onmogelijk waren en dat er een realistische mogelijkheid was dat de misdaad inderdaad heeft plaatsgevonden. Bovendien wordt geoordeeld dat de realistische mogelijkheid voldoende is bewezen en als bijkomend argument dat het mogelijk is dat de kardinaal na de eucharistieviering gedurende 5 tot 6 minuten niet door iemand was vergezeld.
De veroordeling van de kardinaal is volgens juristen des te opmerkelijker omdat in de Australische wet staat dat iemand moet worden vrijgesproken indien er ‘gerede twijfel’ bestaat over zijn schuld.
Mgr. Peter Comensoli, de huidige aartsbisschop van Melbourne, merkte na het vonnis op dat hij weliswaar gelooft dat het slachtoffer door een geestelijke werd misbruikt, maar dat hij maar moeilijk kan geloven dat de kardinaal zich aan hem en aan een andere jonge knaap (die intussen overleden is) zou hebben vergrepen en dat hij de beschuldigingen altijd en met klem heeft ontkend. Dat alles neemt niet weg dat er bijna niemand – ook niet in kerkelijke middens - nog een cent durf te geven voor de onschuld van de kardinaal, al was het maar uit respect voor de slachtoffers van seksueel misbruik. De veroordeling zal echter nooit de twijfel wegnemen dat kardinaal Pell door het Australische gerecht als zoenoffer wordt gebruikt voor de vele jaren dat daders van seksueel misbruik ongestraft hun gang konden gaan.
Bron: quadrant.org.au