Van 1 september tot 4 oktober loopt jaarlijks de Scheppingsperiode. Na een hete zomer met ongekende hittegolven, bosbranden en stormen in Europa kan niemand nog de klimaatcrisis negeren. In de nabije toekomst wordt de chaos alleen maar groter. Waar kunnen we dan nog hoop uit putten? Voor de duur van de Scheppingsperiode zullen we in deze rubriek al het kleine, goede klimaatnieuws voor de lens halen.
#1 Sociaal en groen in Diksmuide • De kerkfabriek van Sint-Pieter Esen in Diksmuide onderneemt grote werken die, in lijn met de Laudato Si’-oproep van paus Franciscus beantwoorden aan ‘de schreeuw van de aarde, de schreeuw van de arme en de ecologische opvoeding’.
- In de kerk werden bijna alle lampen vervangen door LED-verlichting. De sacristie werd omgebouwd om ook te kunnen dienen als vergader- en catecheseruimte.
- Waar vroeger het parochiehuis stond, komen 5 appartementen, te verhuren via een sociaal verhuurkantoor. Zo wil de kerkfabriek tegemoet komen aan de nood van mensen die het niet breed hebben aan betaalbare woningen die duurzaam en energiezuinig zijn.
- Doopvieringen vinden in de winter enkel plaats aansluitend bij de zondagsmis, zodat de kerk maar eenmaal verwarmd moet worden. Koorrepetities gebeuren in de winter niet meer in de kerk maar in het ontmoetingscentrum dat toch permanent verwarmd is. Zo wordt ook de hele kerkgemeenschap gevoelig gemaakt voor de klimaatproblematiek.
#2 Amazone als 'graanschuur voor armen' • Giovanni Mometti leeft al 65 jaar als missionaris in Brazilië. De 85-jarige salesiaan lanceerde het Nieuwe Mozes-project in de Amazone. Niets nieuws en toch misschien de redding van deze long van de wereld, want het project steunt op de eigen cultuur en kennis van bewoners langs de rivier. Mijn missie is alleen om hen te organiseren en richting te geven, zegt Giovanni, ter plaatse Joao genoemd.
In plaats van hout te kappen voor de veeteelt, gebruikt Nieuwe Mozes de rivier om leven te scheppen en voedsel te winnen. Het project werd gelanceerd in 1989 in de regio's Bragantina en Salgado in de Braziliaanse deelstaat Pará en voorziet in de behoeften van 3.000 gezinnen.
Hoe werkt het? Elk huishouden krijgt een concessie van de staat van 5 hectare. Een hectare wordt een kunstmatige vijver voor de productie van rijst, gemiddeld drie oogsten per jaar. Daarrond komt een kanaal voor de kweek van ongeveer 10.000 vissen van 6 kilo het stuk. En aan de oever van de vijver zorgen varkens voor plankton. Op de andere vier hectare verbouwt de familie voedsel voor zichzelf en voor het onderhoud van de varkens. Dat is mijn droom, zegt de missionaris: Van het Amazonegebied de graanschuur van de armen maken. En dat zonder ook maar één plant te kappen in het bos dat ons een derde van alle zuurstof geeft die we inademen.
Bekijk de video.