De heilige apostelen Petrus en Paulus zijn twee getuigen van en voor de Heer vanaf het allereerste begin. Petrus door zijn belijdenis, trouw en herderschap. Paulus door zijn bekering, missiearbeid en apostolaat. Beiden zijn zij gedreven, martelaar en zuilen van ons geloof in de Kerk. Geloofsgetuigen zijn ook nu nodig. Ook al wacht ons geen fysieke vervolging zoals kruisiging, onthoofding of iets dergelijks, er is wel een enorme druk en onderdrukking van psychische aard: agressief secularisme, onverschilligheid, morele dwang tot relativiteit binnen een maatschappij die weer even decadent lijkt als die romeinse waarin Petrus en Paulus het zaad van het evangelie uitstrooiden.
Dat we Petrus en Paulus samen vieren zegt iets over de importantie van hun persoon. Er is ook nog een afzonderlijke gedachtenis van ieder van hen: Paulus‘ bekering op 25 januari en Petrus’ stoel op 22 februari. Wat hen dus samenbrengt is het ene geloofsgetuigenis dat zij met hun bloed hebben bezegeld. Elk op eigen wijze belijden zij de Heer middels eendrachtige moed, inzet en geloofsijver. In Rome worden zij als dé apostelen van de eeuwige stad gevierd. Ze zijn niet ten onder gegaan in de marteldood maar zijn de Heer tegemoet gegaan als vervulling, voltooiing en bekroning van heel hun leven en persoon. Petrus was het voorzegd en voorspeld (Joh 21,15-19). Paulus beschrijft het zelf als hoogtepunt van heel zijn arbeid voor het evangelie (2 Tim 4,6-8).
De Heer maakt gebruik van de gaven en talenten die Hij verleent aan Petrus en Paulus en aan ons. Petrus als ‘mensenvisser‘, ooggetuige en leider, eerste van de apostelen. Paulus als leraar en geloofsverkondiger, in staat om diverse personen en culturen aan te spreken. De bisschoppen volgen de apostelen op. Zij waken als herders over de inhoud en het geloof van de apostelen. Zij dragen zorg voor de overdracht van het evangelie tot de Heer komt aan het einde der tijden.
Wat hebben Petrus en Paulus, de bisschoppen van de Kerk, na zoveel tijd nog te zeggen dat voor ons nog steeds relevant is?
Het evangelie leven. Daar is alles mee gezegd en gedaan. Dat is vruchtbaar en zinvol. Het leek iets onvoorstelbaars, mission impossible, om in het hart van de romeinse wereld Jezus‘ boodschap van liefde, heil en bevrijding te brengen. Maar ze wisten het door te voeren, de vertaalslag te maken van haat naar liefde, van angst naar bevrijding, van slavernij naar verlossing. En wat eens in het centrum van Rome begon mag ook voor ons een aanzet zijn om de Blijde Boodschap ingang te doen vinden in de harten van onze tijdgenoten nu. Want als getuigen zijn wij allen geroepen. We worden uitgedaagd om waar we ook komen en waar we zijn ‘verantwoording te geven van de hoop die in ons leeft‘. (1 Petr 3,15)
Wat Christus voorleeft en voorhoud is beslissend voor het welzijn en geluk van de mensen en mensheid. Niet verharding of consumptie, egoïsme en dood, maar gemeenschap vormen van broeders en zusters die voor Hem en voor elkaar kiezen. Samenleven maakt gelukkig, vreugdevol en vredig.
De werkelijkheid die met Pasen en Pinksteren startte is nog volop nodig en mogelijk.
Zo hebben Petrus en Paulus zich eenvoudig gegeven aan het evangelie. Van ons wordt gevraagd en verwacht in dezelfde lijn leerlingen van de Heer te zijn. Meer en meer Zijn volgeling te worden, steeds weer. Laten we niet bang zijn. De Heer heeft de wereld overwonnen. Het is eenzelfde weg die Hij is voorgegaan, die Petrus en Paulus hebben bewandeld, en die wij nu mogen gaan: van lijden naar heerlijkheid, via het kruis naar de verrijzenis. Dat mag ons bemoedigen en inspireren. De Heer zal ons kracht verlenen.
Jezus is de Christus, de Zoon van de levende God. Petrus heeft dat in alles uitgezegd en uitgedragen. De Heer wil ook ons belonen, wij die naar Hem uitzien zoals Paulus deed, zelfs met de dood voor ogen. Willen we de Heer volgen dan worden we gevraagd daar te zijn waar Hij is. ‘Waar Ik ben daar zal ook mijn dienaar zijn‘. (Joh 12,26) Laten we zo dienstbaar zijn aan Hem en aan het evangelie. Dat we Zijn koninkrijk dichterbij brengen, ervaren en doorgeven dankzij de kracht van Heilige Geest, opdat Gods Rijk met elke dag naderbij mag komen.
Br. Coert Biesjot osb
