Op 29 juni vieren we het feest van de heilige apostelen Petrus en Paulus door God te loven om hun prediking en hun getuigenis. Op het geloof van deze twee apostelen is de Kerk van Rome gebouwd, die hen altijd als patroons vereert. Hoe dan ook, het is de hele universele Kerk die met bewondering naar hen kijkt en hen beschouwt als twee zuilen en twee grote lichten die schitteren, niet alleen aan de hemel van Rome, maar ook in het hart van de gelovigen van Oost en West.
Verkondigers en getuigen van het Evangelie
In het verhaal van de zending van de apostelen zegt het Evangelie dat Jezus ze twee aan twee uitzond (cf. Mt 10,1; Lc 10,1). In zekere zin werden ook Petrus en Paulus vanuit het Heilig Land naar Rome gezonden om er het Evangelie te prediken. Het waren twee mannen die erg van elkaar verschilden: Petrus een nederige visser, Paulus meester en leraar. Wanneer wij hier in Rome Jezus kennen, en als het christelijke geloof een levend en fundamenteel deel is van het geestelijke erfgoed en van de cultuur van deze streek, dan is dat te danken aan de apostolische moed van deze twee zonen uit het Midden-Oosten. Zij verlieten, uit liefde voor Christus, hun land en, zonder zich te bekommeren om de last van de lange reis en om de gevaren en de argwaan die ze zouden ontmoeten, legden ze aan in Rome. Hier werden ze bij de mensen verkondigers en getuigen van het Evangelie en bezegelden met de marteldood hun zending van geloof en liefde.
Blije christenen
In gedachte komen Petrus en Paulus vandaag weer in ons midden, ze lopen door de straten van deze stad, ze kloppen aan de deur van onze huizen en vooral van onze harten. Opnieuw brengen ze Jezus, zijn barmhartige liefde, zijn troost, zijn vrede. We hebben er zo grote nood aan! Laten we hun boodschap opnemen! Laten we ons voordeel doen met hun getuigenis! Het zuivere en vaste geloof van Petrus, het grote en wereldwijde hart van Paulus zullen ons helpen blije christenen te zijn, trouw aan het Evangelie en open voor de ontmoeting met alle mensen.