Op donderdagavond 21 oktober werd voor de parochieploegen van ons dekenaat het diocesaan project ‘Leven vanuit de doop’ toegelicht. U hoort er binnenkort alles van. Maar we geven u langs deze weg heel graag toch al een eerste echo.
Bisschop Lode getuigde in de hem eigen ontwapenende stijl over hoe hij en zijn equipe ertoe kwamen de komende twee jaar bisdombreed in te zetten op het doopsel.
We zijn als christenen een beetje het bewustzijn van ons eigen doopsel kwijt, stelde hij. Het doopsel lijkt vaak iets dat we als gelovigen in het verleden meemaakten. Verder heeft het geen impact (meer) op ons leven. Maar veeleer het tegendeel is waar. Het doopsel is geen louter theorie en geen louter feit uit het verleden. Het is een levende realiteit en een rijkdom die we dag na dag mogen herontdekken. En die ‘we’ mogen we letterlijk nemen. Met dit project wil men ‘alle gelovigen’ oproepen om het komende kerkelijk jaar daarbij stil te staan. Het doopsel is – samen met de andere initiatiesacramenten (de eucharistie en het vormsel) – fundament van de toren die onze kerk is.
De bisschop diepte de metafoor van de toren nog wat uit… Stel je een toren voor die omgeven is door stellingen. Zo zag onze kerk er in het verleden uit: een toren die door allerlei culturele stellingen omgeven en geschraagd werd. Heel veel uit de ons omringende cultuur ondersteunde alles wat met geloof te maken heeft. Vandaag zijn die stellingen er niet meer. Ze zijn weggevallen door de secularisatie (het proces waardoor de maatschappij zijn eigen wetmatigheden is gaan volgen, niet meer verweven met geloof en kerk). Een deel van de toren is ingestort. Een aantal stenen bleken niet draagkrachtig. [voor wie er meer wil over weten, verwees onze bisschop naar het boekje ‘Geloof en godsdienst in een seculiere samenleving’ van kardinaal De Kesel – een boekje waaromtrent we in onze parochie overigens later dit werkjaar nog een leesgroep plannen]
Wat ons te doen staat als kerk is niet het opbouwen van de toren van weleer (en ook niet het bekampen van de secularisatie). Wat wel het opzet is: de kerk opnieuw opbouwen, met goede stenen. Het wordt een kerk/een toren die er anders zal uitzien dan deze van vroeger. Maar wel eentje die niet meer leunt op de stellingen van het verleden (want die zijn er niet meer). Let wel: het zal geen grote prestigieuze kerk/toren zijn, maar een kleine. Eentje zonder al de macht, pracht en praal die er in het verleden bij hoorde, maar veel authentieker.
Weet je, zei de bisschop, mensen zullen blijven vragen stellen naar ons geloof en het ook ‘bevragen’. En dat stelt ons als gelovigen voor keuzes: afhaken of ons geloof verdiepen. En voor de kerk: oppervlakkiger worden of meer vanuit onze eigen identiteit leven en aanwezig zijn in de (geseculariseerde) maatschappij…
Het doopsel: te herontdekken dus voor iedereen!
We zijn misschien geneigd bij dit thema, ‘Leven vanuit de doop’, in de eerste plaats te denken aan hoe we het doopsel kunnen ‘promoten’ bij nieuwkomers. Maar het eerste jaar zal in de eerste plaats gefocust worden op ‘alle gelovigen’. Een bijzonder mooie verdiepingskans! We kregen die avond een blik op het pastoraal project en het bijhorend ‘tochtboek’.
Al wie deelneemt, krijgt zo’n tochtboek om – deels op eigen ritme, deels samen met anderen, deels voor de liefhebbers via een extra aanbod, deels doorheen gebed… - op weg te gaan. Starten doen we binnenkort: op de eerste zondag van de advent.
(wordt vervolgd)
Karel, vanuit de parochieploeg