Op Aswoensdag begint de vastentijd, de voorbereidingstijd op Pasen. Veertig dagen willen wij ons klaar maken om in gebed, liturgie en soberheid meer gevoelig te worden voor het leven, lijden, sterven en verrijzen van onze Heer Jezus Christus. We nodigen u dan ook van harte uit om deze veertigdaagse tocht naar Pasen op een passende wijze te starten, met een aswoensdagviering in onze parochie.
10.00 u. O.-L.-VROUW, WAASMUNSTER
18.30 u. SINT-PIETERSBANDEN, HAMME
19.30 u. SINT-MARTINUS, MOERZEKE
Een assenkruisje, waarom as?
As staat duidelijk symbool voor vergankelijkheid. Vanuit het besef dat het ieder moment met ons gedaan kan zijn, kunnen we geen tijd verspillen om ons te verzoenen met anderen en met God. Maar as heeft ook een reinigende kracht. Vroeger werd er zelfs mee gewassen. Een braakland afbranden maakt de grond vruchtbaar en schept ruimte voor nieuwe gewassen.
De as wordt gemaakt door verbranding van verdorde palmtakken van vorig jaar. Het gebed bij de wijding van de as onthult de bedoeling van dit ritueel: dat wij met een zuiver hart het paasmysterie kunnen vieren.
Is Aswoensdag een triestig feest?
De asoplegging en ook de lezingen van die dag zijn duidelijke oproepen tot bekering en verzoening.
Scheurt uw hart en niet uw kleren, keert terug tot de Heer uw God, want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde. (Joël 2, 12-18)
De evangelielezing voegt daar nog drie wegen aan toe om die periode van bekering te realiseren: aalmoezen geven, bidden en vasten. Jezus pleit daarbij voor nederigheid en oprechtheid ‘in de binnenkamer’ van ons hart. (Matteüs 6, 1-6.16-18)
Toch is Aswoensdag geen triestig feest. We worden niet platgedrukt door onze tekortkomingen, maar ervan bevrijd! God kijkt al naar ons nog vóór we ons omgekeerd hebben naar Hem. Aswoensdag is een feest van thuiskomen, om met hernieuwde moed en kracht naar Pasen op te gaan.
Waarnaar verwijst het getal 40 in veertigdagentijd?
De veertigdagentijd begint met Aswoensdag en eindigt met paaszaterdag. Als je de zondagen, waarop nooit gevast wordt, niet meetelt, kom je aan 40 dagen.
40 is in de Bijbel het getal dat doet denken aan een tijd van inkeer en overgang. Zo verbleef Noach 40 dagen en nachten in de ark. Het volk Israël trok 40 jaar door de woestijn. En Jezus verbleef zoveel dagen in de woestijn.
Waarom spreken we tegenwoordig meer van veertigdagentijd dan van vasten?
Vastentijd, tijd van verzoening en bezinning op Pasen
Vroeger werden tijdens de veertigdagentijd geen vlees of eieren genuttigd. Vandaag houdt de kerk nog enkel vast aan Aswoensdag en Goede Vrijdag als vastendagen (en bij uitbreiding alle vrijdagen van de veertigdagentijd). De voorbereiding op Pasen gebeurt immers niet enkel door vasten. Meer dan een oefening in onthechting is de veertigdagentijd voor christenen een periode van solidariteit en spiritualiteit: delen van je overvloed (met name via Broederlijk Delen) en aandacht voor het gebed.
Toch wordt het vasten zelf vandaag herontdekt, onder meer door de groeiende bewustwording van de nefaste invloed van ons consumptiegedrag op milieu, klimaat en sociaaleconomische verhoudingen.
De meeste gelovigen kijken naar wat zich op dat moment opdringt: minder alcohol of koffie drinken, de fiets gebruiken in plaats van de auto, ontspullen. Maar ook meer aandacht schenken, meer verdragen, meer stilte en eenvoud.
Vasten heeft een verbindende kracht. Je doet het niet voor jezelf, maar voor de ander, voor God.
Pastoor Marc Verwaeren (naar een tekst van Kerknet)
