Paleizenstraat 48
Middenin de Belgische hoofdstad. In het voormalige hoofdkantoor van de Dienst der Belastingen, waar ooit het geld van dit land werd geteld, vinden sinds oktober 800 migranten een dak boven hun hoofd. Zonder water en met sanitair de naam niet waardig. Het is bijna een stal. Maar zij moesten alvast niet op het trottoir slapen. ‘Moesten’, want een rechterlijk vonnis heeft hun de deur gewezen. Ze komen op straat terecht, de Paleizenstraat – hoe cynisch kan het zijn. Op straat zullen ze niet alleen zijn: honderden jonge vluchtelingen, alleenstaande mannen, gezinnen met jonge kinderen, en ja... ook zwangere vrouwen.
De gelijkenissen met het kerstverhaal liggen voor de hand. Het vertelt over een jong echtpaar, een lange reis, een bevalling in moeilijke omstandigheden, gesloten herbergen, op straat belanden en dan een onderkomen vinden bij eenvoudige herders, burgers die hen zo goed en zo kwaad als het kan, helpen. Al is het maar in een dierenstal.
We leven in donkere tijden, als we de nieuwberichten op een rijtje zien, krijgen we een heel pessimistisch beeld van deze tijd: energiecrisis, stijgende prijzen, oorlog aan onze achterdeur, bijna-staatsgrepen, wereldleiders die er een extreem gedachtengoed op nahouden, en niet in het minst: asielzoekers, vluchtelingen, daklozen die in deze bittere kou buiten de nacht doorbrengen, ook deze nacht, ook hier in ons eigen land...
En dan was er het Kerstfeest. Een christelijke boodschap die het tegengif vormt voor die duistere gedachten: God houdt van de mensen, trekt zich ons lot en onze zorgen aan. Hij is niet een Almachtige God die vanbovenaf ingrijpt in onze wereld. Het is een God die zo van mensen houdt dat Hij zélf mens werd. Door de geboorte van Jezus.
Het verschil
Terugblikkend op 2022 stellen we ons de vraag: “Wie maakte het verschil”? Wel ik stel vast dat God elke dag het verschil maakt. Door mensen te inspireren.
God inspireert mensen om anderen te hulp te schieten waar de overheid te kort schiet: de eenvoudige herders 2000 jaar geleden, en de burgers die soep en dekens uitdelen in Brussel vandaag. Met hun bescheiden menselijke nabijheid en bijdrage maken ze een groot verschil voor wie in onmenselijke omstandigheden de nacht moet doorbrengen.God inspireert mensen om te bouwen aan onze Bavoparochie. Dat mochten we beleven in de prachtige viering op 1 oktober. Chris en ikzelf werden omringd door zoveel dankbaarheid en warmte. Jullie aanwezigheid toen maakte echt een verschil.
We mochten het beleven, onlangs met Night Fever: zovele mensen kwamen een kaarsje branden in de kerk van Lochristi. Elk lichtje maakt een verschil in deze donkere tijden. We mochten het beleven in de lente toen vijf enthousiaste mensen zich aanmeldden voor de opleiding tot gebedsleider. We zien hoe wij als parochie voor hen het verschil kunnen maken én omgekeerd: hoe zij samen met de andere gebedsleiders het verschil maken tussen vieringen behouden of afschaffen. We zien het elk jaar opnieuw in dezelfde periode wanneer jonge mensen bewust kiezen voor een kerkelijk huwelijk of vormselsacrament. Wie dat echt bewust doet, maakt een verschil.
We mochten het zien deze zomer toen een – weliswaar beperkt – groepje jongen mensen naar Taizé ging. Anderen gingen elders op reis, dichtbij of veraf, en stuurden ons hun indrukken van plekken die treffen. Hun kijk op de wereld rondom ons, maakte een verschil.
Ik mag het ook elke dag opnieuw voelen in de samenwerking met zoveel geëngageerde mensen in de Bavoparochie: lectoren, catechisten, koorleden, muzikanten, kerkraadsleden en leden van vzw’s, bloemschiksters, kuisploeg, kosters, lantaarndragers, briefjesbedelers, denkploeg ecokerk, leden van Bavoploeg en pastorale teams, misdienaars, nevendienstbegeleiders, ziekenzorg- en rouwzorgmedewerkers, pastores en vrijwilligers in onze zorginstellingen, communiedragers, , medewerkers aan de Welzijnsschakels, onthaalmedewerkers, gebedsleiders, priesters, secretariaatsmedewerkers, financieel verantwoordelijken, fotografen, redacteurs, de manusjes-van-alles, gewone kerkgangers en ik vergeet er ongetwijfeld nog. Zonder jullie is er geen parochie. Jullie engagement maakt echt een verschil.
Laten we ook in 2023 het verschil maken, en blijven bouwen aan een bruisende parochie. Niets spectaculairs, maar met het vuur en de hoop eigen aan christenen. Dan wordt ook 2023: een gelukkig nieuwjaar!
Petra.
