VERDER OP WEG NAAR DE NIEUWE PAROCHIE
Voorstelling stand van zaken en de weg die we nog te gaan hebben in het nieuwe werkjaar.
Onze roeping en zending en droom om samen kerk te vormen in onze wereld van vandaag en morgen.
Die wereld van vandaag, die laat zich kennen als zo anders dan die van 50 jaar geleden. In het Vlaanderen van toen viel parochie als plaatselijke kerkgemeenschap zo goed als samen met de gemeente. In alle straten woonden in zo goed als alle huizen katholieke ouders die voor hun kinderen ook een katholieke opvoeding kozen. Het christelijk geloof was alomtegenwoordig, het was in tuinbouwtermen als een bodembedekker.
En het kerkelijk leven werd in die maatschappij gedragen door veel priesters en religieuzen; en veel leken wisten het te voeden en te beleven in één of meer van de vele verenigingen met katholieke naam en vlag.
De tijden zijn veranderd. En daarmee ook de gestalte van onze kerkgemeenschap. Wie nu christelijk gelovig is, en dit wil voeden en beleven in kerkverband, ervaart dat er ook veel mensen zijn die niet of niet langer ter kerke gaan, en dat er ook veel niet- en anders-gelovigen zijn. We zijn wat men noemt een ‘minderheidskerk’ geworden; gelukkig zijn daarbinnen, aangemoedigd door het Tweede Vaticaans Concilie van de jaren 1960, een aantal gelovigen opgestaan om mee het parochieleven te dragen: in liturgie, catechese, diaconie… In die zin is het lang niet allemaal kommer en kwel: de ‘sociologische’ afbouw ging gepaard met spirituele bewustwording en heropbouw. Beide tendensen worden de laatste jaren sterk ervaren als bronnen van pijn én vreugde bij de pastoraal verantwoordelijken in de parochies en in de bisdommen. En overal in ons land – en ruimer – werkten de bisschoppen plannen uit om het parochielandschap te vernieuwen, en de parochiegemeenschappen te doen heropleven. Krachten bundelen blijkt daarbij een belangrijk principe. Ons meer missionair en initiërend of geduldig onthalend opstellen zijn daarbij twee prioritaire aandachtspunten. Op die wijze hopen de bisschoppen onze kerk te zien vervellen en tot nieuw leven op te staan, als vitale en authentieke kerkgemeenschap, binnen eigen muren, maar ook naar buiten… nu, en ook voor en met de generaties van morgen…
Mensen, alles wat zonet algemeen over onze samenleving en kerk gezegd is, geldt ook voor ónze situatie in Waarschoot en Lovendegem en Zomergem.
Jullie kennen min of meer het plan van óns bisdom ter zake. Eén grotere parochie moet er uitgebouwd worden, rond drie kerken, waarin en van waaruit het zgn. ‘volledig kerkelijk aanbod’ aangereikt wordt, liturgisch, catechetisch-vormend, op het vlak van dienst aan de wereld
(denken we hierbij vooral aan zorg voor zieken en armen), en ook bouwend aan een echte en hechte gemeenschap van christenen.
Het nu voorliggend kerkenplan, goedgekeurd door het bisdom en de betrokken gemeenten, voorziet daarbij dat met ingang van september 2018 drie van de vier andere kerken ( Vinder-houte, Ronsele en Oostwinkel) nog minimaal, bij bijzondere gelegenheden, voor de eredienst zullen functioneren ( zoals uitvaart- en huwelijksdiensten en gezinsvieringen), en dat de kerk van Beke eind 2019 helemaal aan de eredienst zal onttrokken worden en een heel nieuwe bestemming zal krijgen. Hiermee samenhangend ziet het ernaar uit dat men dan in Waarschoot niet langer op zondag zondag zou vieren maar terug op zaterdagavond.
Behoudens die wijzigingen in Beke en Waarschoot wordt SEPTEMBER 2018 dus een belangrijk keerpunt: op het vlak van de liturgie, maar ook ruimer.
Daarheen hebben we de voorbije maanden al een heel parcours afgelegd. Als dit het geval is, dan is dat dankzij de goede wil van velen om zich mee aan te passen en deels het weekend te herschikken, én dankzij de actieve medewerking van velen. Er was denkwerk en overleg nodig, en natuurlijk ook daarop volgend dat we met vereende krachten de handen uit de mouwen staken om concrete deelprojecten van het ruimer herschikkingsproject te doen slagen.
We denken daarbij dankbaar aan volgende realisaties:
De gemeenschappelijke goede-week vieringen van Witte Donderdag in Lovendegem, Goede Vrijdag in Waarschoot, Paaszaterdag in Zomergem, en vooraf een verzoeningsviering in Beke;
De uitwisseling van predikanten en de overkomst van misdienaars en lectoren in de zondagsvieringen… ( Voor Waarschoot ook het afwisselend voorgaan van de vieringen door twee priester); er is een gemeenschappelijke doopcatechese gegroeid voor ouders die een kindje wensen te laten dopen; de ene maand gaat die door in Zomergem, de volgende maand in Lovendegem, en nog een maand later in Waarschoot. Blijkbaar een goed initiatief voor alle betrokkenen; er was ook een verkennend gesprek en eerste overleg met de vormselcatechisten, en lectoren; er komen nu in de kerken en scholen ook gemeenschappelijke folders voor eerste communie en vormsel.
Naast deze initiatieven rond twee van de vier mijlpalen van het parochieleven ( liturgie en catechese) is er ook gebouwd aan, of zijn minstens de fundamenten gelegd voor de nodige ondersteunende structuren of organisatie:
Eind vorig jaar al kwam een twee-wekelijks werkoverleg tot stand ( met de twee pastoors, diaken Stefaan en parochie-assistentie Myriam):
en zijn er in Waarschoot twee nieuwe werkgroepen opgericht: een nieuwe ‘parochieploeg’ die met de nieuwe naam van ‘contactgroep’ voor alle bestaande parochieploegen door het leven zal gaan; en een ruimere denk- of overleggroep;
En op het vlak van communicatie zijn ook al belangrijke stappen gezet: in het parochieblad vormt Waarschoot een gezamenlijke editie met de parochiekernen van Zomergem. En op digitaal vlak heeft ook een nieuwe website het licht gezien. Er werden de voorbije maanden –en er worden verder belangrijke stappen gezet om onze VZW’s en parochiekassen veilig te stellen onder twee of drie overkoepelende VZW’s. De Kerkraad zorgt binnenkort voor een informatiebord aan de meeste kerken.
Het weze nogmaals gezegd: we zijn al de betrokken mee-denkers en mee-werkers daarbij heel dankbaar!
- En wat nu verder in dit nieuwe werkjaar dat we deze septembermaand zijn ingegaan?
We willen resoluut verder uitbouwen wat we begonnen zijn: vorm geven aan een ruimer parochieleven, over de bestaande aloude parochiegrenzen heen.
We willen dit doen met gespreide aandacht voor de vier kerntaken of pijlers van een gezonde parochie: een verzorgde liturgie, eigentijdse catechese- en vormingskansen voor klein én groot (de initiërende catechese weliswaar steeds minder in de kleinere parochiekernen), goed uitgebouwde bewegingen of werken van dienstbaarheid, en doorheen dit alles kansen creërend tot ontmoeting en gemeenschap.
Daarbij willen we ook dit principe blijven voor ogen houden: dat de nieuwe parochie een gemeenschap van gemeenschappen moet zijn. Dit houdt in dat we, in de mate van de mogelijkheden, de kleinere parochiekernen als lokale leefgemeenschappen niet in de steek willen laten: we willen deze in hun sociaal leven inspirerend en bemoedigend nabij blijven, en ook logistiek ondersteunen. In dat kader blijven de huidige lokale parochie-ploegen bestaan, zij het onder de nieuwe benaming van ‘CONTACTGROEP’.
De naam ‘parochieploeg’ moet namelijk overgaan naar een nieuw te vormen OVERKOEPELENDE PAROCHIEPLOEG’. Voor dàt gegeven graag nog even als laatste tpunt uw aandacht.
In alle nieuwe parochies, in ons dekenaat en in heel het bisdom, wordt verwacht dat men ten laatste tegen juni 2018 zo’n nieuwe overkoepelende parochieploeg zou samengesteld krijgen. Wij zouden dit hier graag gerealiseerd zien in januari of februari.
Wat zal diens bevoegdheid zijn?
Die parochieploeg krijgt over de nieuwe parochie, samen met de pastoor(s) de pastorale eindverantwoordelijkheid. Het zal zijn zorg zijn om in onze drie gemeenten een hartelijke, initiërende en missionaire kerk gestalte te geven.
Wat wordt van de leden (een tiental) verwacht?
- Dat zij zicht hebben op de (hier reeds genoemde ) kerntaken van de parochie en op werkingen die deze bevorderen;
- Dat zij bereid zijn deze collegiaal te ondersteunen en er één van extra te behartigen;
- Dat zij een daarbij passende vorming genoten hebben of bereid zijn te volgen;
- Dat zij in staat zijn om met anderen samen te werken.
Hiervoor, mensen, worden namen van goede kandidaten verwacht. Deze kunnen nu reeds volop in het parochiebeleid staan, maar zij kunnen evengoed splinternieuw zijn. Er wordt dus wel voorgesteld dat deze meer met één (of meer) kerntaken van het parochieleven vertrouwd zijn en daarin echt verantwoordelijkheid willen nemen, dan dat zij een of andere parochiekern zouden vertegenwoordigen. We vragen dat u ons hetzij onmiddellijk, hetzij de komende dagen zo een paar namen wil doorgeven: aan één van de pastoors of aan Myriam. Hiervoor, mensen, en voor alle andere mogelijke blijken van begrip en bereidheid tot medewerking, zeggen wij jullie 7 maal 70 maal DANK!