De kruislieveheer.
Voor de zuidelijke transeptarm stond omstreeks 1965 op het kerkhof de “Kuislieveheer”. De realistische anatomie, voornamelijk van de thorax is zeer mooi gebeeldhouwd. Het gebaarde hoofd van Christus, met de haardos in het midden van het hoofd gespleten en twee lange neerhangende haarlokken neigt op de rechterschouder. De droefheid spreekt uit de ogen, de smart uit de pijnlijke mondtrek. De nagels steken in de polsen, zodat de beide wijsvingers zich opvallend gestrekt vertonen. De gekruiste benen, rustend op een suppedaneum, zijn met één nagel doorboord. Christus draagt een perizonium geknoopt op de rechterheup. Deze lendendoek is onder de wrong doorgetrokken. De doornenkroon was in 1945 reeds verdwenen. De titulus heeft de vorm van een afhangende rol. Het geheel buiten was door een 18de eeuwse houten overhuiving overkapt. Het typisch renaissancebeeld is prachtig gerestaureerd en staat sinds 1980 in de kerk.
Het beeld en graf van de Heilige Gerolf.
In het leven van de jonge martelaar Gerolf, dat op bevel van de Heilige Gerard van Brogne, kort na de translatie van zijn relieken naar Drongen omstreeks 930 werd geschreven en wellicht op een oudere levensbeschrijving teruggaat, ontbreekt de legende niet. Gerolf werd in de eerste helft van de 8ste eeuw geboren als zoon van Leutgold, heer van Merendree, en Ratguera, mensen met een diepe godsdienstzin. Als woonplaats van de heilige wordt de Gerolfswal aangeduid (de huidige pastorie). Onuitsprekelijk was de vreugde van Gerolf, toen hij rond 750 door bisschop Helyseus van Doornik-Noyon in de abdijkerk van de Blandinusberg te Gent zou worden gevormd. Samen een familielid die het peterschap had aanvaard, reed hij te paard naar de plechtigheid. Stralend van vreugde en fierheid keerde hij met zijn peter huiswaarts. Toen zij voorbij de O.-L.-Vrouwkerk van Drongen reden stapte Gerolf van zijn paard om enkele ogenblikken in de kerk te bidden.
Wanneer de tocht werd voortgezet, werd Gerolf, die niets vermoedde, door zijn peter met het zwaard neergeslagen. Wellicht was de onschuld, die straalde op Gerolfs gezicht en het gebed in de kerk een stil en ondragelijk verwijt voor zijn zondige peter. Gerolf zijn paard holde door naar Merendree en de bloedvlekken maakten aan de ouders bekend wat er gebeurd was. Zij vonden hun zoon die stervend vroeg dat zijn lichaam naar Drongen zou worden overgebracht. Dit alles gebeurde omstreeks 750. Gerolf werd echter in Merendree begraven waar zijn graf een pelgrimsoord werd. Pas omstreeks 930 werden zijn relieken naar Drongen overgebracht. In 1030 opende zijn rijve de rij in de grote reliekenstoet van Vlaanderen. De Heilige Gerolf werd steeds te Drongen en te Merendree vereerd en is bij uitstek een jeugdpatroon. Zijn feestdag valt in het bisdom Gent op 25 september.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.