Keerbergenaar in de kijker…
In 1986 volgde ze Gabrielle Perckmans op als kok. Eerst voor het teerfeest van de Landelijke Gilde, een paar jaar later (in 1989) voor de Berk-en-Bremfeesten, het KVLV en voor de feestvergadering van Ziekenzorg (Samana). En dit doet ze nog altijd met even veel enthousiasme. We konden haar – uitzonderlijk – even interviewen, want Janien Van Leerberghe-Smedts loopt niet graag in de kijker, maar staat het liefst achteraan in de keuken aan het roer van potten en pannen. Als regentes huishoudkunde gaf ze enkele jaren les. Maar ze vond haar ware roeping als kok in de rusthuizen, eerst vele jaren in ‘Zonneweelde’ te Rijmenam en later, tot aan haar pensioen, in ‘De Klinkaert’ te Haacht. Het koken voor de verenigingen en voor de Berk-en-Bremfeesten blijft ze met veel plezier doen!
Twee keer per jaar een gans menu voor een volle zaal op tafel toveren. Was je dan nooit eens ziek?
Nee, ik ben nooit afwezig geweest en heb het geluk gehad van ook nooit ziek te zijn geweest op mijn werk.
Koken voor een grote groep, dat is toch een hele verantwoordelijkheid. Heb je nooit stress dat iets gaat mislukken?
Neen, maar ik bereid me wel goed voor. Zo bereken ik goed op voorhand de hoeveelheden en noteer ik alles op papier. Zo kan ik, wanneer ik voor die groep terug moet koken, gaan kijken wat ik de keer voordien heb verbruikt. Zo heb ik ook nooit veel overschotten of ook nooit tekort. Dat heeft wellicht te maken met het feit dat het bij feesten altijd om vaste menu’s gaat en dan weet je op voorhand wat je nodig hebt. Veel mislukkingen heb ik gelukkig ook niet gekend. Wel herinner ik mij, heel lang geleden toen we nog zelf kroketten maakten, dat ze allemaal openbarstten bij het bakken. Sindsdien heb ik nooit zelf nog kroketten gemaakt. Vroeger werd àlles zelf gemaakt. En dat doe ik nu ook nog zoveel mogelijk, maar een kroket, neen dat niet meer. Ik ben tegen ‘alles uit pakjes’.
Het koken in rusthuizen was je ‘roeping’.
Ik ben destijds heel ‘klein’ begonnen in ‘Zonneweelde’, er waren toen maar 26 bewoners. Ik ben er geleidelijk aan in mee gegroeid en heb er altijd graag de keuken gedaan.
Had je in het rusthuis contact met de bewoners?
In het begin kon je daar alles doen en nam je er het werk elders mee op als er iemand ziek was. Zo had je spontaan veel contact met de bewoners. Je mocht en kon er veel. Ik kookte met verse groenten en diepvries in plaats van uit blik en dat werd toegestaan. Ik maakte al de desserts zelf, bakte zelf de taarten en op zondag maakte ik een voorgerecht,… Later werd alles strenger en kon er veel niet meer, dat was jammer.
Je geeft graag kookles voor de mannen van de Landelijke Gilde, Janien.
Dat is heel plezant! Voor de mannen, hé. Niet voor de vrouwen… (lacht) Ze zijn met een goeie twintigtal en dat doe ik graag voor mijn plezier. Er zijn mannen bij die echt thuis koken en die goeie vragen stellen waaraan je ondervindt dat ze ervaring hebben. Anderen komen voor het plezier en bekijken hun recepten niet maar geven het thuis af aan hun vrouw. De laatste les in de reeks, worden de vrouwen uitgenodigd en mogen die mee komen eten. Dat is altijd een top avond. Soms heb je bij het koken voor een feest ook die ambiance, wanneer de helpers in de keuken niet alleen werken maar ook flink wat bij tateren.
Wat is je voldoening wanneer je voor een grote groep moet koken, de mensen komen het op eten en zijn weg. Wat heb je daar aan?
Als de mensen content zijn, ben je dat zelf ook. En je weet dat ook van jezelf of het gelukt is en dat geeft voldoening. Soms kan dat inderdaad wat tegen vallen. Wanneer de helpers moe zijn en niet tot het einde blijven. Zo doe ik dikwijls de grote ‘kookafwas’ al wat tussenin, om te vermijden dat er achteraf nog zoveel blijft staan waar niemand nog veel zin in heeft. Die laatste opruim is een moeilijke karwei voor iedereen. Doch geregeld komt men in de keuken zeggen: ze hebben gezegd dat lekker is.
Janien, je kookt graag en je eet ook graag. Graag en goed eten en toch niet dik worden. Hoe doe je dat?
Ja… Ik ben ook sportief, ik heb vandaag 20 km gewandeld en gisteren ook een toertje gedaan en binnenkort gaan we weer fietsen. Anderhalve liter water per dag drinken en je kilo’s in ’t oog houden, hé. Zo zorg ik ervoor van op mijn basisgewicht te staan vooraleer op vakantie te vertrekken, want dan komt er sowieso wat bij. Ik probeer ook van niets tussendoor te eten en niet teveel te bakken want ik eet dat graag, maar… Verder is vers en gezond eten belangrijk.
Veel dank, Janien, voor dertig jaar koken in Berk-en-Brem!