Hoef ik Samana nog voor te stellen? Als ik ‘Ziekenzorg’ zeg, zeker niet. Zoals vele verenigingen veranderde ook ‘Ziekenzorg’ van naam. In september 2016 werd, na een enquête, gekozen voor Samana, een samenvoeging van ‘samen’ en ‘mana’. Het Griekse woord mana betekent kracht/sterkte. Samana is dus samen kracht ervaren. Zieke zowel als gezonde mensen staan samen sterk.
1970: ons startjaar
Tot 1970 leverden de parochie en de gemeente heel veel inspanningen voor wie het moeilijk had. Getuigen hiervan vind je in de verslagen van maandelijkse werkvergaderingen van de groepen Caritas Welzijnszorg en Wederzijds Hulpbetoon Haacht (waaronder Keerbergen, Wespelaar en Boortmeerbeek) die ik van Jeannine Van Den Broeck mocht inkijken.
De Parochieraad – sociale sectie - maakte hier deel van uit. Zij kwam tot het besluit dat er nood was aan een afzonderlijke organisatie voor zieke en oudere mensen met een verminderde zelfredzaamheid. Dus in 1970 vroeg, volgens een oude getuige, toenmalig pastoor E.H. Van Slagmolen in de kerk vrijwilligers om regelmatig zieken te bezoeken. Ziekenzorg splitste zich van Welzijnszorg en werd een autonome vereniging vanuit CM Leuven met als oprichter en eerste voorzitter Mevr. M. Defraeye, opgevolgd door Mevr. Min De Preter.
1970 – 2020: werken en vieren
Over de jaren zetten vele Keerbergenaars zich in met hart en ziel. Van al die actievelingen zijn de vijf krasse individuen op de foto nog steeds intens betrokken bij het reilen en zeilen van onze ploeg. Mil Thys en Jeannine Van Den Broeck, Jacqueline Denayer en Paula Geens als kernlid en Paula De Cat, tot voor enkele jaren ook kernlid, als enthousiaste supporter. Alle vijf waren ze bij de oprichting van de groep. Niet te tellen zijn het aantal pintjes en flessen wijn die Mil opende bij tal van gelegenheden, niet te tellen het aantal vergaderingen die Jeannine, Jacqueline en Paula D.C. volgden als lid van ZZ, de Sociale Raad en het bestuur, niet te tellen het aantal werkstukjes dat Paula G. samen met andere kernleden creëerde in de “bezigheidsclub” - vandaag de hobbyclub/Crea. In menige tentoonstelling prijkten de handwerken en kunstwerken van onze ijverige leden. Hun werk werd tot voor enkele jaren nog verkocht. In 1982 vb. zien we in een krantenartikel een foto van de toen 81 jarige Julia Kreynen naarstig aan het kantklossen!
De belangrijkste inzet van de vrijwilligers evenwel ging naar de ontelbare huisbezoeken waarbij zij zovelen van onze leden hulp, troost en verlichting brachten.
Nog minder te tellen, als je in de oude fotoboeken kijkt, zijn de lachsalvo’s en het plezier bij de voorbereiding en viering van de jaarlijkse feesten en activiteiten. Hoewel het regelmatige individuele huisbezoek op de eerste plaats kwam - en nog komt - was er daarbuiten voor de kernleden genoeg drukte om niet weg te roesten: het jaarlijkse lente- en herfstfeest, de halve-dag uitstappen, de Mariaviering in Scherpenheuvel, de Lourdesbedevaart, het verblijf in Zandhoven en Nieuwpoort, de pannenkoekenboot... Altijd weer was er reden tot feesten: Sint-Niklaas, Driekoningen (wie de boon had kreeg de kroon), kernleden die vrolijk wisten te playbacken, sketches opvoerden, en zich graag verkleedden als ‘can-can’ danseressen of rijke burgers en arme boerinnetjes, als burgemeester, ja zelfs als paus! Er werd uitbundig gefeest en telkens tijdens het lentefeest van Palmzondag en het herfst- of kerstfeest waren de “heren pastoors” aanwezig. Menige foto getuigt van een breed- lachende, zingende Jos Wellens. Ook zonder foto kunnen we zeker zijn dat Fons De Vadder , pastoor voor hem, en Jos Figeys, pastoor na hem, glunderden. Van Jos F. kan ik dit zelf getuigen.
2020: ons jubeljaar
Samana Keerbergen blijft nu in zijn basisdoelstelling hetzelfde. Wij blijven met al onze leden samen zorgen voor persoonlijke aandacht, geven info waar nodig met de steun van de gemeente en CM, en trachten het laatste jaar nog meer oog te krijgen voor de noden van mantelzorgers die in alle stilte een zware taak op zich nemen.
Ons jubeljaar is dus ook een dankjaar en feestjaar. Helaas ook een Coronajaar. Naast ons contact op afstand met onze leden werden groepsactiviteiten tot onze spijt afgelast. Toch hopen wij nog ons groot dankfeest te kunnen vieren op zondag 13 december. In onze parochiekerk gaan we dan van start met een eucharistieviering die Mgr.Vanhoutte zal voorgaan. Wij nodigen iedereen, vooral ook alle oud- kernleden en natuurlijk al onze leden uit om dit samen te vieren. En kan dit toch niet doorgaan, dan is uitstel nog geen afstel. Hoop doet leven!
Als er bij de lezers iemand is met een groot hart voor zieken of ouderen en je kan je een uurtje per maand vrij maken voor een bezoek aan één van hen mag je contact opnemen met Detty Vos: tel:015/516106.
De Samana ploeg dankt alle vrijwilligers die zich enthousiast en energiek hebben ingezet deze voorbije decennia. Samen met al onze leden kijken wij uit naar ‘betere’ en ‘gezondere’ tijden.