Johannes, zijn naam betekent God is genadig of God heeft medelijden. Hij doet zijn naam eer aan wanneer hij opnieuw samen met Petrus in het derde hoofdstuk naar de tempel gaat om te bidden. Daar passeren ze een lamme en net zoals bij Jezus zou gebeurd zijn, worden zij aangesproken. In de blik van Johannes kan ook deze man de genadige liefde van God ontvangen, overeind springen en jubelend de tempel binnengaan.
Maar net zoals zijn meester Jezus is overkomen, is het gevolg dat hij deelt in ondervraging, gevangenschap. Enkele hoofdstukken verdwijnt hij wat in de schaduw, maar wanneer de apostelen het goede nieuws horen over de aankomst van het Woord van God in Samaria worden Petrus én Johannes als gezanten gestuurd.
In hoofdstuk elf wordt zijn naam nog vermeld als broer en omwille van zijn moeder. Later vergezelt hij ook even Paulus en Barnabas op zendingsreis naar Cyprus. Nadien komen we hem in dit Bijbelboek niet meer met naam tegen. Wellicht was hij er wel bij toen in Jeruzalem die grote knoop op de christelijke tafel werd gelegd. Moet je om tot de christenen te kunnen behoren eerst besneden zijn en de spijswetten volgen?
Zou hij dan misschien het woord hebben genomen? Zou hij zich de woorden van Jezus hebben herinnerd: Ik ben de weg, de waarheid en het leven en met die liefdevolle blik van Jezus Gods genade hebben gebracht aan de hele gemeenschap? Zijn naam zal in elk geval weer opduiken om brieven te ondersteunen die een boodschap van de liefde van God voor elke mens brengen.
Tom Schellekens