“Wie zorgt voor hem als ik er niet meer ben?” Dat was de grootste bekommernis van Trui Dreezen (+ 1997) uit de Processieweg in Kinrooi over haar zoon Mathieu Parren (62), met het syndroom van Down.
Lizette Hornikx brengt het verhaal mooi in beeld:
Mathieu heeft twee broers, Twan (71) en Theo (69). Twan woont naast het ouderlijk huis en is natuurlijk het eerste aanspreekpunt bij problemen met Mathieu na de dood van pa in 1983. Mama Trui heeft haar uiterste best gedaan voor zoonlief: na de dagopvang heeft hij altijd een warme thuis gevonden.
Zo was het bijna vanzelfsprekend dat Twan en zijn echtgenote Yvonne voor hem zouden zorgen na het overlijden van ma. En dat deden ze, alhoewel dat niet altijd van een leien dakje liep. Ze hebben 21 jaar lang met veel liefde voor hem gezorgd.
‘s Morgens werd hij opgehaald voor dagopvang. In de weekends was hij kind aan huis bij Twan en Yvonne die daardoor hun vrijheid voor een stuk opgaven. Alleen een sterke relatie kan dat blijven volhouden met de nodige liefde en inzet. Dagopvang betekent immers dat je van kwart over negen weggaat en om kwart over vijf thuiskomt. Je kunt wel boodschappen doen, een vriend bezoeken, of een babbeltje slaan maar met vakantie gaan is veel moeilijker.
Begeleid wonen in Bree
Het persoonlijk assistentiebudget werd aangevraagd zodat Mathieu in “De Poort” in Bree, een tehuis voor begeleid wonen van Ter Engelen, kan verblijven. Twans zoon, David, heeft alle documenten daarvoor in orde gebracht en is ook voogd van Mathieu.
Het ging allemaal vlugger dan verwacht. Nauwelijks is alles geregeld en klaar of Mathieu vertrekt…. De eerste dagen dat hij niet meer naar huis kwam voelde het huis leeg aan, een groot gemis.
Twan en Yvonne hebben altijd met veel liefde voor hun broer gezorgd, en gaan nu regelmatig bij hem op bezoek. Ze zijn gerust omdat hij daar goed wordt opgevolgd. Elke week artsenbezoek, Mathieu gaat dagelijks trimmen en oefenen en er wordt op zijn voeding gelet. Weinig mensen met het syndroom van Down bereiken de leeftijd van Mathieu.
Wie is Mathieu?
Mathieu functioneert als een driejarige, vol energie, maar soms is hij een driftkop en weinig flexibel. Twan vertelt dat, als ze één zondag naar ’t Sjasse in Tongerlo fietsten, hij dat elke volgende zondag kon opeisen. Het was daarom belangrijk om vooraf goed te planen omdat Mathieu ervan uitging dat het leuke altijd terugkwam. Door zijn hoogtevrees durfde hij de trap niet op. Dankzij de kordate hulp van Twan raakte dat probleem gelukkig snel opgelost.
En na de leegte ten huize Twan Parren?
Twan en Yvonne zijn de trotse grootouders van een lieve kleinzoon, Matthias die 20 maanden oud is. Ze zorgen één dag per week voor hem. Dat brengt weer een beetje perspectief…. Ze hebben destijds voor Mathieu al hun vrije tijd opgegeven en kunnen nu ten volle genieten van die kleine bengel.
Dankbaar zijn om hetgeen was, en vooruitkijken naar nieuwe uitdagingen, engagementen … zijn dat niet de twee houdingen die een goed mens typeren?
Fijn Twan en Yvonne, dat jullie zo goed zorgen voor broer Mathieu.
Lizette Hornikx
Onderschrift bij de foto:
Mathieu Parren, genietend tussen broers Theo en Twan tijdens een feestje in ‘De Poort’ in Bree.