Een beestig verhaal van trouw en vergeving
Respect voor dieren, dieren beschermen, dierenrechten,… Dieren lijken een leven te leiden zoals mensen; ze kunnen situaties inschatten of aanvoelen. Dat lijkt niet alleen, maar het is ook zo: denken we maar aan blindengeleidehonden of aan assistentiehonden.
Sofie Cnudde van vzw Dino (Dieren in nood) in Ophoven begeesterde mij door haar enthousiaste verhalen over honden en poezen. Als juwelierster in Vilvoorde kon ze, in haar liefde voor dieren, het verschil niet maken. Voor mensen met problemen zijn er vele organisaties, maar voor dieren zijn er zeer weinig. Daarom broedde ze een plan uit voor een asiel. Alhoewel de vergunning enkele jaren op zich liet wachten, werd vzw Dino in 2012 gelukkig een feit.
Ondertussen hebben duizenden poezen en kittens een nieuw baasje gekregen dankzij Dino. Deze vzw vangt honden en poezen op voor de regio’s Maaseik/Dilsen, Maasmechelen/Lanaken en Bree/Kinrooi/Bocholt.
Nu zitten een dertigtal poezen binnen, maar ze kunnen ook in een grote open kooi buiten en er zijn 12 kennels voor honden. Dagelijks zorgen 3 à 4 van de 25 vrijwilligers voor het onderhoud van de kooien, voor de verzorging van de dieren. Ze gaan wandelen met de honden of spelen met de poezen. Natuurlijk werkt dat vrijwilligerswerk ook therapeutisch. Heel wat vrijwilligers zitten met zichzelf in de knoei en door het bezig zijn met dieren, kunnen ze vergeten en/of verwerken.
Wat we van de dieren kunnen leren? Sofie is lovend over de honden die heel trouw zijn en altijd vergeven. Zelfs al werd de hond heel erg slecht behandeld thuis en komt het baasje hem terughalen in het asiel, dan zal hij toch kwispelstaartend dicht bij hem gaan staan. Hij vergeeft alles. Ook poezen hebben een lichaamstaal die de verzorger verstaat. Hij/zij weet of er iets mis is, of ze boos is, verdrietig of pijn heeft.
Er worden veel zwerfkatten opgevangen, omdat ze twee keer per jaar kittens werpen en ook omdat ze niet worden gesteriliseerd. Of wij daar iets aan kunnen doen? We zouden een vangkooi kunnen plaatsen, de kat vangen en ze laten steriliseren bij de dierenarts.
Er komen regelmatig mensen langs om een hond of een poes te adopteren. Sofie is heel voorzichtig, tast de thuissituatie van de aanvrager af en zoekt dan een match. Het gebeurt ooit dat adoptie misloopt en dan komt het diertje terug met de nodige trauma’s ... en dat is niet de bedoeling.
Natuurlijk wil ik ook weten of werken in het asiel en een gezin beredderen goed te combineren valt. Vóór dat ze Lysse (5 jaar) had, werkte Sofie 24 uur op 24. Nu probeert ze van 9 tot 5 uur te werken; zodat er nog van enig gezinsleven sprake kan zijn. Waarin bestaat haar taak? Adoptanten en dieren voor afstand ontvangen, telefoons beantwoorden, mails bijwerken, facebook bijhouden, bijspringen in de verzorging van de dieren; naar de dierenarts gaan, een hele papierwinkel verwerken, … Het asiel is ook de klok rond stand-by voor politiediensten.
Is een werelddierendag belangrijk? Daarop een wedervraag van Sofie: ’Is Valentijnsdag belangrijk?’ Moeten we niet elke dag, zowel lief zijn voor elkaar als voor de dieren?
Lizette Hornikx
Mocht u een hond of poes willen adopteren, ga dan even naar de facebookpagina van vzw Dino of mail naar sofie@vzwdiereninnood.be.
Onderschrift foto:
Sofie Cnudde, op de foto met haar dochtertje Lysse en haar vriend Kristof, richtte 7 jaar geleden vzw Dino op. © Sofie Cnudde