CORONACRISIS Een stille Goede Week
Onverwacht werd ik op vrijdag 13 maart telefonisch geïnterviewd door een journalist van ‘De Morgen’ over de impact van coronacrisis voor een priester. Waarom ze bij mij terechtkwamen, blijft mij een raadsel.
De journalist van ‘De Morgen’ vroeg mij naar de impact van de verstrengde maatregelen voor het ‘spirituele leven’. Hierop antwoordde ik – en de journalist gaf mijn antwoord correct weer – dat “mijn grootste zorg is dat mensen in die coronatijden geïsoleerd zouden geraken, niet zozeer het spirituele. Je kunt de vastenperiode ook op een andere manier beleven. Een soort van onthechting aan de eucharistie, zeg maar”. Dat laatste is misschien wat ongelukkig geformuleerd of weergegeven. Het gaat om op hoopvolle wijze om te gaan met het gemis aan het vieren van de eucharistie.
Wellicht had de interviewer gedacht dat de coronacrisis voor mij in de eerste plaats impact zou hebben op het geestelijke en spirituele leven. Had ik daar bevestigend op geantwoord, dan zou ik tegelijk hebben beweerd dat monialen die de eenzaamheid en de stilte opzoeken om te bidden, geesteszieken zijn. Niets is minder waar.
Terecht is in de ‘Boodschap van kardinaal Jozef De Kesel in tijden van coronavirus’ van dinsdag 17 maart te lezen: “De prefatie van deze vastentijd zegt het zo mooi over deze veertigdagentijd: tijd van meer toeleg op het bidden en van grotere aandacht voor de liefde tot de naaste. We kunnen nu niet meer samenkomen om te bidden. Maar we kunnen het wel alleen doen, in het gezin, in onze religieuze gemeenschap. Tijd van stilte en bezinning, met een aandachtig oor voor het woord van de Schrift die de liturgie voor deze tijd voorziet. En gelukkig zijn er ook de media en in het bijzonder ook de kerkelijke media die ons daarbij helpen. We zullen in deze dagen meer teruggetrokken leven. Soms wel echt in quarantaine of in heel beperkte kring. (…) We zullen de vieringen en vooral de eucharistie erg missen. Ook in die zin moeten we nu vasten. Maar laten we ons niet alleen voelen. We blijven wel met elkaar diep verbonden: verbonden in gebed en in een wereldwijde solidariteit”.
De coronacrisis tast het sociale leven aan. Laten wij, nu wij meer tijd thuis moeten doorbrengen, de nodige innerlijke rust vinden en van deze komende dagen – zoals kardinaal De Kesel besluit in zijn boodschap – niet vergeten dat “in dit alles de Heer zelf ons nabij blijft. Hij is bij machte ook deze tijd tot een tijd van genade te maken”.
Tot en met zondag19 april zullen er geen vieringen doorgaan in onze kerken. Dus ook niet in de Goede Week. Er worden geen gezegende palmtakken verspreid binnen of buiten het kerkgebouw. Om een tweevoudige reden. Een liturgische reden: omdat deze palmtakken eerst en vooral thuishoren in de liturgie van palmzondag. Een preventieve reden: om samenscholingen van personen te vermijden. Ook de dag van de verzoening van zaterdag 3 april is geannuleerd. In de huidige omstandigheden kunnen er geen biechtgesprekken doorgaan.
We doen ins best om elke avond om 20 uur te klokken te luiden van de Sint-Martinuskerk om ons zo aan te sluiten bij wil ’s avonds applaudisseert voor wie zich inzet tegen het coronavirus
Johan Dobbelaere