De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen.
Een rijk man lag op sterven. Zijn leven had hem geleerd dat je met geld alles kunt bereiken. ‘Dat zal ook zo wel zijn aan de andere kant van het graf’, dacht de rijke man. En daarom zei hij tegen zijn zonen: ‘Leg een zak met goudstukken in mijn doodskist.’
Toen hij na een lange reis in de andere wereld aankwam, had hij honger. Hij zag een kraampje waar een engel allerlei voedsel te koop aanbood. ‘Net wat ik dacht,’ zei de rijke man, ‘het is hier precies als in het aardse leven. Ook hier kun je voor geld alles krijgen. Goed dat ik wat heb meegenomen.’
Hij bestelde een maaltijd, maar toen hij wilde betalen met een goudstuk, werd dat door de engel afgewezen. ‘Je hebt op aarde niet veel geleerd,’ zei de engel. ‘Je kunt hier niet betalen met geld dat je bezit, maar alleen met geld dat je hebt weggegeven. Denk er eens over na.
Heb je in je leven ooit iets aan iemand weggegeven? Of ooit eens iemand geholpen?’ De rijke man dacht na… maar hij had nooit ook maar één cent aan iemand weggegeven…