Bijzondere setting
Zaterdag 19 september was een zonnige nazomerse dag: 23 kinderen van Termolen mochten hun eerste communie vieren, weliswaar in de kerk van het Centrum omdat daar meer veilige rijen zijn voor de 23 familiebubbels. “Blij, blij, superblij” zongen de communicanten en dan kon de viering beginnen. Vreemd was het voor ons allen, dat is zeker. Een grote kerk nog niet eens halfgevuld met gezinnen en juffen met mondkapjes. Een rare tijd die zij zich later beslist nog zullen herinneren. Hun grootouders, peters, meters, nonkels en tantes waren er niet bij, maar konden via livestreaming de viering meevolgen.
Bidden, zingen, springen
Nochtans, ondanks die omstandigheden en na slechts twee oefenmomenten, viel alles reuze mee. Heel gedisciplineerd lazen de communicanten hun tekst en zongen ze mee uit volle borst. Het evangelie over Jezus en de vissers werd aandachtig beluisterd. Na het Onzevader dat zij konden meebidden, was het grote moment daar. Voor het eerst mochten zij de heilige communie ontvangen. Na een dankwoordje van de kinderen aan ouders, peters, meters, grootouders en juffen kwam het slotlied: “Ik wil zingen, ik wil springen” - en dat gingen zij dan ook doen bij hen thuis of in een speeltuin. Onder een stralende hemel zal dat geen probleem geweest zijn. Dank aan de leerkrachten, het werkgroepje en de helpers. En aan priester Rik, voor wie het de laatste viering voor de kinderen van Termolen was, speciaal dank voor dit mooie eerste communieproject.
Marie-Jeanne Jaspers