Veel mensen hebben gezegd of laten weten dat ze de Goede Week en zeker de Paasviering hebben gemist. Maar wat hebben wij eigenlijk gemist? De liturgie van Pasen drukt iets uit dat in ons leeft: geloof, hoop, liefde. Er zijn bijgevolg twee elementen: wat er gebeurt in onze beleving en de liturgie die dat uitdrukt.
De zondagse eucharistieviering is een religieus en een sociaal gebeuren. In het Woord van de Schrift en in het teken van Brood en Wijn - Lichaam en Bloed van de Heer - ontmoeten wij de Verrezene. Maar wij ontmoeten hem ook in ons daagse leven. Overal waar Gods liefde gebeurt groeit zijn rijk en kunnen wij hem ontmoeten. Die twee ‘werelden’ horen bij elkaar en roepen elkaar op. Wat vieren wij in de eucharistieviering als God op de andere momenten van ons leven niet mag binnenkomen? En als wij met God leven in ons werk, in ons gezin en in onze vrije tijd, drijft dat ons naar de eucharistieviering waar geloof wordt gedeeld en zuster- en broederlijkheid kan groeien.
Wij missen de gemeenschappelijke uitdrukking van ons geloof, maar we missen niet ons geloof en ook niet Gods aanwezigheid in ons leven. Natuurlijk ontberen wij het sociale gebeuren dat de liturgie ook altijd is, want de kerk is de gemeenschap rond de Christus. We vinden daar een gemeenschappelijkheid, verbondenheid en we krijgen er voedsel om verder te kunnen.
Geloof vraagt beleving. Engagement ten dienste van het geluk van de mensen, zoals Jezus heeft voorgedaan, is voor elke christen even wezenlijk als deelnemen aan de eucharistieviering. De crisistijd is een prachtig moment om ons geloof op een andere wijze te beleven en het te verdiepen.
Het gemis dat wij nu voelen en uitdrukken legt sterk de nadruk op de liturgie. Dat is vanzelfsprekend, want dat is geschrapt. Maar tegelijk is dit een uitnodiging om spiritueler te leven, buiten de liturgie. God een grotere plaats geven in ons gewone doen en laten, daar vertrouwelijker met hem omgaan en hem een belangrijke plaats geven in ons denken en beleven – dat zal ons weerbaarder maken als de liturgie wegvalt. Misschien moeten wij zijn allen nadenken over de plaats die wij de heilige Geest geven in ons leven.