Oma Jacqueline Coussaert:
Zeventig jaar geleden deed ik mijn Plechtige Communie en kreeg ik het Heilig Vormsel toegediend. Gedurende twee jaar voorafgaand moesten wij elke week catechese volgen, de zogenaamde ‘kleine lering’ in het eerste jaar, de ‘grote lering’ in het tweede jaar.
Op de dag zelf, een zondag, gingen we eerst naar de mis om 10 uur, in de namiddag volgden de Vespers, een soort gebedswake. Daarna was het nog niet gedaan want de volgende dag volgde er opnieuw een mis om 10 uur.
Een groot feest met alles erop en eraan zoals velen het nu doen had ik niet, al mocht ik wel voor het eerst een aperitiefje drinken en in de namiddag kreeg de familie een lekker stuk taart.
Toch staat deze mooie dag voor altijd in mijn geheugen gegrift!
Mama Jessika Stevens:
Het eerste waaraan ik moet denken bij mijn Plechtige Communie is de combinatie van een lang wit kleedje met vliegende storm en gietende regen! Aangezien de viering doorging op zaterdag om 18u vierde ik het de zondag, gelukkig wel met mooi weer.
Een aantal maanden vóór de grote dag kwamen we elke woensdagnamiddag samen in kleine groepjes bij een catechiste. We werkten in bundeltjes die verschillende aspecten van het vormsel en het geloof benaderden en leerden liedjes die we ook op ons vormsel mochten zingen.
Het was allemaal wel spannend. Je ouders kozen samen met jou een speciale outfit.
Je werd niet gevormd door de pastoor die je kende en gewoon was maar speciaal voor deze gelegenheid kwam de bisschop langs (als je ‘geluk’ had) of zijn afgevaardigde, de vormheer. Tijdens dit moment legden ook je meter en peter hun hand op je schouder: ‘Wij zijn er voor jou’. Daarna volgde het feest met familie. Aangezien de meeste mensen toen nog niet zo de gewoonte hadden als nu om regelmatig eens een hapje en drankje te nuttigen op restaurant of een (barbecue)feestje hier of daar te geven, was zo’n groots feest best uitzonderlijk en daardoor misschien nog specialer en blijft het een uitermate bijzondere herinnering.
Vormeling Yenthe Van Laere:
Het was fijn om de voorbereiding samen met mijn vrienden te kunnen beleven. Ik was blij dat we tijdens de vieringen ook iets mochten doen zoals voorlezen of iets aanbrengen, ook al was dit soms spannend. Zo moesten we niet de hele tijd op onze stoel blijven zitten! Het allerleukste was dat het echt ‘onze’ dag was. Iedereen kwam in zijn mooiste kleren naar de kerk, en ook het zalven met chrisma was een speciaal moment. Het was ook tof dat onze meters en peters hun hand op onze schouder legden als steun dat ze er altijd voor je zullen zijn! Het naamkaartje, het kruisje en de kaars met je naam erop zijn leuke souvenirs.
Ik kijk ook heel erg uit naar het feest, dat volgt volgende week na de Eerste Communie van mijn broer!
