God,
geen mens kent Uw gedachten,
geen mens weet wat U met ons voorheeft.
Wij staan vandaag even stil en mijmeren over de tijd die voorbijgaat.
We zien een wereld die ons voortdurend uitdaagt
en een Kerk die machteloos schijnt toe te kijken
naar een wereld vol geweld en naar de mens die van zichzelf vervreemd.
Maar we kijken vandaag ook naar U!
Naar onze God die de wereld in zijn hand draagt
en van wie de Zoon gezegd heeft dat
‘de poorten der hel de Kerk niet zullen overweldigen’. (Mt. 16,18)
Dat is ons vertrouwen.
Met ditzelfde vertrouwen staan we ook voor U
met ons gebed om roepingen voor die Kerk.
Roepingen tot het priesterschap,
het diaconaat en het religieuze leven,
opdat Uw werk van heiligmaking in deze wereld verder kan gaan.
Beschaam God ons vertrouwen niet,
en roep vele jonge mensen niet, om te mijmeren,
maar om de handen uit de mouwen te steken,
de wereld uit te dagen en haar te verzoenen met U.
Amen.